Amizepin - dawkowanie, zastosowanie, przeciwwskazania
Amizepin – skład i zastosowanie
Amizepin to lek występujący w postaci tabletek podawany osobom chorującym na padaczkę. Jego główna substancja to karbamazepina, która hamuje powtarzające się wzbudzenia potencjałów czynnościowych w komórkach nerwowych oraz zmniejsza przekaz bodźców o charakterze pobudzającym przez synapsy. To zablokowanie potencjałów możliwe jest przez przedłużenie czasu refrakcji, czyli takiego czasu, w którym nie jest możliwe ponowne wzbudzenie potencjałów czynnościowych. Pozostałymi składnikami leku Amizepin są: celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.
Oprócz hamowania drgawek, lek ten podaje się również w celu:
· leczenia padaczki;
· zapobieganiu napadom dwubiegunowym u tych pacjentów, u których terapia litem nie daje dobrych rezultatów;
· leczenia bólu, który towarzyszy niektórym schorzeniom neurologicznym.
Amizepin – dawkowanie
Lek ten powinien być stosowany zawsze zgodnie z zaleceniami lekarza.
Najczęściej lek Amizepin stosuje się:
Padaczka
Leczenie padaczki rozpoczyna się od zastosowania małej dawki, którą lekarz bardzo powoli zwiększa, aby uzyskać jak najlepsze działanie w przypadku leczonego schorzenia. Aby ustalić jaki jest najlepszy sposób dawkowania, lekarz może zlecić pacjentowi, aby wykonał badanie stężenia leku we krwi. Jeśli Amizepin ma być kolejnym lekiem w trakcie trwającego już leczenia padaczki, lekarz wprowadza go w małych dawkach i potem je zwiększa, modyfikując przy tym dawki pozostałych leków.
Dorośli:
Zwykle przyjętą dawką u osób dorosłych jest dawka od 100 do 200 mg raz lub dwa razy na dobę. Dawka może być stopniowo zwiększana do 800 mg lub nawet do 1200 mg na dobę. Te dawki mogą być podzielone. Bywają przypadki, gdy pacjent potrzebuje nawet 1600mg do 2000mg dawki leku na dobę ( w dawkach podzielonych), ale jest to kwestia bardzo indywidualna i o wszystkim decyduje lekarz.
Dzieci
U bardzo małych dzieci, poniżej 5 roku życia, nie podaje się zwykle leku Amizepin. Natomiast u dzieci w wieku 5-10 lat stosuje się zazwyczaj dawkę od 400 do 600mg co równa się 2-3 tabletkom w dawce 200mg na dobę. Dawki te są dzielone.
Natomiast u dzieci i młodzieży w wieku 10-15 lat stosuje się zwykle dawkę od 600mg do 1000mg na dobę czyli od 3-5 tabletek po 200 mg na dobę. Tu również stosuje się dawki podzielone.
Należy dopasować ilość leku do masy ciała dziecka, dlatego należy przestrzegać, aby u dzieci poniżej 6 roku życia dobowa dawka Amizepin nie wynosiła więcej niż 35mg/kg masy ciała. U dzieci w wieku 6-15 lat ta maksymalna dawka to 1000mg na dobę, a powyżej 15 lat – 1200mg na dobę.
Amizepin – przeciwwskazania
Nie każdy może być leczony za pomocą leku Amizepin. Istnieją bowiem pewne przeciwwskazania, co do jego stosowania:
· bezwzględnym przeciwwskazaniem jest uczulenie lub nadwrażliwość na główną substancję czynną leku czyli karbamazepinę lub jakikolwiek inny składnik leku. Również w przypadku, gdy pacjent wykazywał już wcześniej reakcje alergiczne na inne, podobne tego typu leki np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne takie jak np. dezypramina, amitryptylina, nie powinien sięgać po Amizepin.
· Nie powinny go używać osoby, u których występuje blok przedsionkowo-komorowy serca,
· Nie mogą go stosować pacjenci, którzy przechodzili w przeszłości ciężkie choroby krwi związane np. z zaburzeniami szpiku kostnego,
· Również porfiria czyli zaburzenia przetwarzania hemoglobiny we krwi stanowi przeciwwskazanie do zażywania Amizepinu,
· Także pacjenci leczeni przy pomocy leków przeciwdepresyjnych z grupy inhibitorów MAO (np. selegiliny) nie mogą brać tego leku. Mogą sięgnąć po Amizepin dopiero 14 dni po odstawieniu wspomnianych leków..
Amizepin – działania niepożądane
Niepożądane działania leku Amizepin są różnorodne. Jedne występują rzadko lub bardzo rzadko, inne zaś dość często, dlatego warto przed zażyciem leku zapoznać się z ewentualnymi skutkami ubocznymi. Jeśli po zażyciu leku wystąpią skutki uboczne, zawsze należy skonsultować się z lekarzem.
Dość częstym skutkiem ubocznym zażywania Amizepinu (pojawia się on u 1 na 10 pacjentów) jest: dezorientacja, letarg, wymioty, ból głowy, jak również nasilenie dolegliwości padaczkowych oraz drżenie mięśni.
Mniej spotykanymi, bo u 1 na 1000 osób, są takie działania niepożądane jak: żółte zabarwienie białek ocz lub żółtawe zabarwienie skóry – czyli typowe objawy zapalenia wątroby; wysypka plamista usytuowana na twarzy, której towarzyszy gorączka, nudności lub spadek apetytu.
Bardzo rzadko spotykanymi (bo u 1 na 10 000 osób) objawami niepożądanymi są: zmęczenie, ból głowy, szybsza męczliwość, większa skłonność do zakażeń, owrzodzenia jamy ustnej, ból gardła, wysypka, blada skóra, skłonność do siniaków, krwawień nosa, obrzęki twarzy, obrzęk języka, obrzęk oczu, kłopoty z połykaniem, świszczący oddech, uczucie ucisku w klatce piersiowej, zaburzenia świadomości, trudności z oddychaniem.
Źródła:
https://www.mp.pl/pacjent/leki/subst.html?id=436
Amizepin ulotka:
