Chłoniak nosowy z komórek T/NK oraz chłoniak typu nosowego – rozpoznanie, diagnostyka, sposób leczenia

Chłoniak nosowy z komórek T/NK i chłoniak typu nosowego

Za 80 % przypadków chłoniaka nosowego z komórek T/NK oraz 15-40 % przypadków chłoniaka typu nosowego odpowiada wirus Epsteina-Barra (EBV). Jest to wirus DNA z rodzaju Herpes. Można się nim zarazić przez kontakt z krwią, śliną lub chłonką. Wirus ten jest szczególnie niebezpieczny dla osób z osłabioną odpornością np. po przeszczepie, kiedy pacjent zażywa leki immunosupresyjne. Na zachorowanie na chłoniaka po zakażeniu wirusem EBV narażone są też osoby starsze po przebytych innych nowotworach czy z przewlekłymi stanami zapalnymi np. układu pokarmowego. U takich osób na skutek zakażenia wirusem EBV łatwo może dojść do choroby limfoproliferacyjnej i rozwoju chłoniaka.

Chłoniak nosowy z komórek T/NK i chłoniak typu nosowego – lokalizacja

Chłoniak to rodzaj nowotworu, który polega na przeroście komórek układu limfatycznego. W przypadku chłoniaka nosowego z komórek T/NK są to limfocyty typu T lub komórki natural killers (NK). Chłoniak nosowy z komórek T/NK ma tendencję do lokalizacji w okolicach nosa i gardła, a w szczególności do zajmowania jamy nosowej i zatok obocznych nosa. Wtórnie może powodować nacieki na inne tkanki np. na drogi oddechowe lub skórę.

Z kolei chłoniak typu nosowego wtórnie może zajmować obszar nosa lub zatok, jednak wywodzi się on z innych tkanek niż struktury nosa, a mianowicie np. ze skóry, nerek, górnych dróg oddechowych, układu pokarmowego, czasem z okolic oczu.

Chłoniak nosowy z komórek T/NK i chłoniak typu nosowego – objawy

Ze względu na to, że chłoniak objawia się pod postacią masy wewnątrznosowej, może prowadzić do niedrożności nosa, częstego krwawienia lub wyciekania z nosa ropnej wydzieliny. Do tego może wystąpić nieżyt nosa, jak również zapalenie zatok. Zniszczona zostaje też błona śluzowa nosa, przegrody nosowej oraz małżowin nosowych. Jeśli choroba szybko postępuje, może dojść do perforacji przegrody nosa i powstawania przetok ustno-nosowych.

Jeżeli chłoniak umiejscowiony jest w zatokach przynosowych, może dawać objawy przewlekłego zapalenia zatok. Z czasem może dochodzić do zniszczenia kości. Gdy zlokalizowany jest w zatoce szczękowej, mogą pojawić się bóle twarzy wynikające z neuropatii gałęzi szczękowej nerwu trójdzielnego. Chłoniak atakujący oko powoduje z kolei zapalenie siatkówki oraz naczyniówki. Pojawia się też obrzęk powiek, wytrzeszcz, odwarstwienie siatkówki, a także zapalenie tkanki łącznej oczodołu. Niejednokrotnie dochodzi do zaburzeń widzenia.

Zmiany skórne mogą być także objawem chłoniaka typu nosowego. Przybierają one postać pojedynczych lub też wielu fioletowych twardych guzków podskórnych oraz guzów o różnej średnicy. Zwykle zlokalizowane są na skórze nosa oraz twarzy. Widoczne są także przy uszach, na tułowiu, kończynach dolnych oraz górnych.

Pierwotne umiejscowienie chłoniaka typu nosowego w przewodzie pokarmowym jest bardzo rzadkie, jednak kiedy się zdarza, zwykle zajmuje jelito grube. Staje się ono licznie, lecz płytko owrzodzone. Jeśli tak się dzieje, chory odczuwa bóle brzucha i ma krwawiące stolce.

Chłoniak nosowy z komórek T/NK  i typu nosowego – leczenie

Ze względu na różnorodność kliniczno-morfologiczną chłoniaka nosowego z komórek typu T/NK oraz chłoniaka typu nosowego, nie wyznaczono jednoznacznych i jednakowych procedur co do leczenia tego nowotworu. Zazwyczaj w leczeniu stosuje się chemioterapię, wykorzystując do tego antrycykliny, jak również radioterapię. Radioterapia jest uważana za najbardziej skuteczną formę leczenia u osób z I i II stopniem zaawansowania choroby. Niestety, tylko u 30-60 % chorych nie obserwuje się nawrotów chłoniaka po zakończonym leczeniu.

Uwaga! Powyższy artykuł nie stanowi porady lekarskiej. Jeśli masz problemy ze zdrowiem, skonsultuj się z lekarzem.