Choroba tęgoryjcowa może nie dawać żadnych objawów. Jak się ją diagnozuje?

Choroba tęgoryjcowa – przyczyny

Chorobę tęgoryjcową wywołują pasożyty tęgoryjca, a dokładnie dwa jego gatunki. Jest to tęgoryjec dwunastniczy lub tęgoryjec amerykański. Aby pasożyty mogły się rozwijać prawidłowo, potrzebują one właściwych warunków, czyli odpowiedniej temperatury oraz wilgotności powietrza. Właśnie dlatego do zakażeń tak często dochodzi w środowisku kopalnianym.

Do zakażenia tęgoryjcem dochodzi zazwyczaj przez skórę. Człowiek zaraża się pasożytem poprzez kontakt z ziemią zanieczyszczoną tymi larwami.

Innymi czynnikami sprzyjającymi zakażeniu są:

zanieczyszczona woda,niedomyte warzywa,niedomyte owoce.

Choroba tęgoryjcowa – objawy

Pierwszymi objawami, które mogą wskazywać na zakażenie tęgoryjcem dwunastnicy są objawy miejscowe, takie jak zapalenia skóry w okresie, kiedy larwy przenikają przez nią do naczyń. Z kolei w okresie wędrowania larw po organizmie występują bardziej nasilone objawy ogólne.

Objawy kliniczne, które występują w chorobie tęgoryjcowej mogą towarzyszyć wędrówce larw przez skórę, przeniknięciu przez płuca, a także ich pasożytowaniu w przewodzie pokarmowym. Zdarza się jednak, że u ponad 90 proc. wszystkich zakażonych przebieg jest bezobjawowy.

Masywna inwazja w okresie przejścia larw przez płuca może objawiać się kaszlem, skurczem oskrzeli i dusznością. Kolejnym z objawów może być ból brzucha i biegunki spowodowane pasożytowaniem robaka w przewodzie pokarmowym.

U chorych na to schorzenie pojawia się także częste oddawanie stolca. Jest to około dziesięć razy na dobę, a nasila się szczególnie po jedzeniu. Innymi objawami ze strony przewodu pokarmowego są również nudności, wymioty, wzdęcia czy zaburzenia łaknienia.

Innymi objawami choroby tęgoryjcowej są:

niedokrwistość,zaburzenia żołądkowo-jelitowe,wychudzenie,postępujące osłabienie.

Choroba tęgoryjcowa – leczenie

Diagnostyka tego schorzenia opiera się na występowaniu w kale chorego pasożyta lub larw. Aby je wykryć próbka kału badana jest pod mikroskopem. Istotny jest fakt, że wykrycie jajeczek pasożyta możliwe jest dopiero, kiedy choroba jest już w zaawansowanym stadium.

Innym elementem rozpoznania dolegliwości jest badanie fizykalne, podczas którego lekarz stwierdza bolesność w trakcie ucisku całego brzucha. Dodatkowo, zalecane jest wykonanie badania krwi, które oznacza ilość eozynofilii. Ich ilość przy zakażeniu pasożytem zwiększa się o kilkadziesiąt procent.

Leczenie tej choroby powinno być przeprowadzone przez lekarza wraz z nadzorem sanitarnym środowiska, w którym wykryto zakażenie. Samo leczenie polega na podawaniu pacjentowi odpowiednich leków pasożytniczych i leczeniu objawowym.

Choroba tęgoryjcowa – profilaktyka

Zapobieganie chorobie tęgoryjcowej polega przede wszystkim na dbaniu o higienę osobistą, ogólnej kontroli sanitarno-parazytologicznej górniczego środowiska pracy oraz nadzorowaniu i sprawdzaniu określonych grup zawodowych pod kątem zakażania tęgoryjcem dwunastnicy.