Czym charakteryzuje się jaskra pierwotna otwartego kąta?
Jaskra pierwotna otwartego kąta – jak ją rozpoznać?
Chorobę tę określa się jako przewlekłą oraz wolno postępującą neuropatię nerwu wzrokowego, w wyniku której uszkodzone są mniejsze, okoliczne nerwy. Jaskra może mieć charakter genetyczny i dziedziczny, dlatego posiadanie członków rodziny, którzy cierpieli na tę przypadłość powinna skłonić nas do badań profilaktycznych. Choroba rozwija się w zaciszu, początkowo bez nieprzyjemnych doznań bólowych. Bardzo często jedyny zauważalny objaw jaskry pierwotnej otwartego kąta to charakterystyczne mroczki, pojawiające się w polu widzenia. Obraz kliniczny tej choroby prezentuje się podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym i prawidłowym wyglądem zewnętrznym oka. Wraz z postępem procesu chorobowego w polu widzenia można dostrzec ubytki oraz nasilające się ogólne osłabienie wzroku. Do najbardziej charakterystyczne cech jaskry pierwotnej otwartego kąta zalicza się otwarty kąt przesączenia oraz zwiększone ciśnienie wewnątrz gałki ocznej. Ponadto cechą charakterystyczną tego schorzenia jest występowanie jaskry w wieku dojrzałym. Stopniowo następują zmiany wyglądu w obrębie tarczy nerwu wzrokowego oraz coraz większe ubytki w polu widzenia.
Jakie objawy daje jaskra pierwotna otwartego kąta?
Ze względu na początkowy przebieg bezobjawowy osoby chore przez jakiś czas nie skarżą się na żadne dolegliwości. Z czasem jaskra, rozwijając się, zabiera coraz większe obszary z pola widzenia. W przypadku jaskry pierwotnej otwartego kąta należy wspomnieć, że rozwija się ona w obu oczach, lecz proces ten zachodzi w sposób nieregularny. Taki stan rzeczy powoduje, że powstające ubytki w polu widzenia są zamazywane przez obszar pola widzenia nakładający się na nie z drugiego oka. Przez to osoba, u której postępuje jaskra, może przez długi czas nie zdawać sobie sprawy z jej obecności. Możliwe jest jednak wyróżnienie kilku ogólnych objawów. Należą do nich częsty ból głowy, okolic oczu oraz samych gałek ocznych, częste łzawienie. Równie istotne mogą być wrażenia chorego dotyczące tego, że obraz jest zamglony, a w polu widzenia mogą pojawiać się tęczowe koła – zwłaszcza podczas patrzenia bezpośrednio w źródło emitującego światła. Niektórzy chorzy mogą zgłaszać kłopoty z satysfakcjonującym doborem okularów korekcyjnych.
Co można zrobić, aby uniknąć jaskry pierwotnej otwartego kąta?
Ze względu na to, że ubytki w polu widzenia w przebiegu postępującej jaskry są nieodwracalne, istotnym działaniem w jej zapobieganiu jest profilaktyka. Aby usprawnić działanie badań diagnostycznych w tym zakresie i zmniejszyć ryzyko utraty wzroku u wielu osób, wyodrębniono tak zwane czynniki ryzyka jaskry. W przypadku gdy wystąpią one równocześnie, poziom ryzyka zachorowania znacznie się zwiększa. Takie osoby najczęściej nie zgłaszają się samodzielnie po specjalistyczną pomoc, więc edukacja społeczeństwa oraz lekarzy pierwszego kontaktu jest niezwykle ważnym zagadnieniem. Do wymienionych wyżej czynników ryzyka jaskry zalicza się wiek powyżej 65. roku życia, obecność jaskry w rodzinie, która może świadczyć o predyspozycjach genetycznych, niedociśnienie i nadciśnienie tętnicze. Ponadto osoby, które cierpią na takie schorzenia jak zespół naczynio-skurczowy, zaburzenia w obszarze gospodarki lipidowej, cukrzyca i zespół bezdechu sennego również znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka. Za najistotniejsze jednak uznaje się podwyższone ciśnienie wewnątrz gałki ocznej oraz zaburzenia krążenia w jej obrębie. Gdy jaska zostanie wykryta, należy pamiętać, że niektórych zmian nie można już cofnąć. Z tego powodu za wiodącą formę leczenia uznaje się obniżenia ciśnienia wewnątrzgałkowego, aby spowolnić postępujący proces choroby. Regularne badania kontrolne i samoobserwacja są zatem bardzo istotne, aby rozpoznać chorobę jak najszybciej.
