Mielopatia szyjna – przyczyny, objawy, leczenie
Mielopatia szyjna – charakterystyka
Mielopatia szyjna jest schorzeniem zwyrodnieniowym zaliczanym do chorób cywilizacyjnych, ryzyko jej rozwoju wzrasta wraz z wiekiem. Polega ono na uszkodzeniu rdzenia kręgowego, a nieleczone może doprowadzić do trwałego kalectwa.
Przyjmuje się, że do rozwoju mielopatii szyjnej dochodzi, kiedy zwężenie w odcinku szyjnym kręgosłupa dochodzi do 30% – rdzeń zostaje wówczas spłaszczony w wymiarze przednio-tylnym, co wywołuje szereg objawów neurologicznych.
Mielopatia szyjna – przyczyny
Zmiany zwyrodnieniowe o charakterze osteofitów stwierdza się u 90% osób, które ukończyły 60. rok życia, jednak nie u wszystkich następuje rozwinięcie się mielopatii szyjnej. Podstawowym mechanizmem patofizjologicznym prowadzącym do powstania omawianej choroby jest mechaniczny ucisk na rdzeń kręgowy. Dochodzi wówczas do jego niedokrwienia i wystąpienia objawów.
Do głównych przyczyn powstawanie tego typu zwyrodnienia należą:
-
występowanie zwyrodnieniowej choroby kręgosłupa w odcinku szyjnym,
-
poważne urazy kręgosłupa,
-
obecność guza nowotworowego, tzw. oponiaka,
-
reumatoidalne zapalenie stawów,
-
zmiany zwyrodnieniowe kręgów szyjnych, tzw. spondyloza szyjna.
Do rzadkich przyczyn mielopatii można zaliczyć zaburzenia metaboliczne i żywieniowe.
Mielopatia szyjna – objawy
Mielopatia szyjna objawia się w dość zróżnicowany i stosunkowo mało charakterystyczny sposób, przez co chory może bagatelizować początkowe stadia choroby. W pierwszym okresie pojawiają się delikatne dolegliwości bólowe, prowadzące później nawet do ciężkich zaburzeń czuciowo–ruchowych.
Typowe objawy mielopatii szyjnej są następujące:
-
ból karku i szyi, który w bardziej zaawansowanym etapie choroby często promieniuje do barków i ramion,
-
sztywność karku,
-
drętwienie i mrowienie kończyn górnych,
-
zaburzenia czucia,
-
niedowłady wiotkie,
-
impotencja,
-
bóle głowy.
W zaawansowanej meilopatii chory ma kłopoty z utrzymywaniem przedmiotów w dłoniach. Zaburzone zostaje czucie głębokie i odczuwanie wibracji. Ponadto pojawia się uczucie sztywności karku spowodowane osłabieniem mięśni szyjnych, ogólne osłabienie organizmu, zawroty głowy i omdlenia. Pacjent może zacząć poruszać się niezgrabnie i powoli; w fazie późniejszej chód staje się spastyczny. Mogą także pojawić się problemy z nietrzymaniem moczu i/lub stolca.
Mielopatia szyjna – diagnostyka różnicowa
W przypadku mielopatii szyjnej diagnostyka różnicowa jest bardzo rozległa, wymaga różnicowania z takimi chorobami jak:
-
stwardnienie rozsiane,
-
udar mózgu,
-
zespół centralnego uszkodzenia rdzenia.
W badaniu neurologicznym najczęściej stwierdza się objaw Babińskiego polegający na odruchowym uniesieniu dużego palca podczas podrażnienia bocznego grzbietu stopy (od pięty w kierunku palców).
Aby potwierdzić lub wykluczyć diagnozę, lekarz zleca badania obrazowe takie jak tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny kręgosłupa szyjnego, które uwidaczniają zmiany zachodzące w rdzeniu kręgowym.