Rozrost rzekomochłoniakowy i chłoniak skóry – przyczyny, objawy, leczenie
Czym jest rozrost rzekomochłoniakowy?
Rozrost rzekomochłoniakowy to niezłośliwe zmiany skórne, rozwijające się na skutek reakcji zapalnej organizmu. Ich obraz kliniczny oraz histopatologiczny jest niemal identyczny jak ten przy chłoniaku skóry – u pacjenta występują swędzące, łuszczące się zmiany w postaci wysypki lub czerwonawe guzy. Zbudowane są one z limfocytów typu T oraz limfocytów typu B i mogą występować w dowolnym miejscu na skórze. Choć schorzenie atakuje osoby w każdym wieku, najczęściej rozwija się u osób między 20. a 40. rokiem życia. Samo w sobie nie jest groźne i cechuje się dobrymi rokowaniami, jednak ignorowane bądź niewłaściwie leczone może przerodzić się w chłoniaka skóry.
Rozrost rzekomochłoniakowy - przyczyny
Istnieje wiele różnych przyczyn mogących wywołać rozrost rzekomochłoniakowy. Należą do nich przede wszystkim ugryzienia bądź użądlenia stawonogów, kontaktowe zapalenie skóry, stosowanie niektórych leków i zapalenie mieszków włosowych. Schorzenie może także pojawić się w wyniku reakcji alergicznej na tatuaż bądź szczepionkę, infekcji o różnym podłożu (w tym wirusem HIV) oraz odczulania. Ponadto w niektórych przypadkach rozrost rzekomochłoniakowy związany jest z chorobami takimi jak liszaj twardzinowy, choroba Kimury, ChAD (chronic actinic dermatitis) lub twadzina ograniczona.
Jakie leki mogą spowodować rozrost rzekomochłoniakowy?
Pośród leków mogących spowodować rozrost rzekomochłoniakowy znajdują się m.in.:
-
leki antykonwulsyjne (np. fenytoina, butabarbital, karbamazepina),
-
antybiotyki (np. penicylina, flukloksacylina, dapson),
-
leki antydepresyjne (np. amitryptylina, bupropion, doksepina)
-
leki przeciwpsychotyczne (np. chloropromazyna, tiorydazna),
-
hormony (estrogeny, progesteron),
-
chemioterapeutyki,
-
niesteroidowe leki przeciwzapalne,
-
leki przeciwreumatyczne (allopurinol)
-
benzodiazepiny.
Rozrost rzekomochłoniakowy – rozpoznanie i leczenie
Diagnostyka rozrostu rzekomochłoniakowego opiera się na badaniu dermatologicznym, badaniach laboratoryjnych krwi oraz badaniu histopatologicznym wycinka zmiany. Leczenie polega na miejscowym stosowaniu maści zawierających kortykosteroidy oraz wyeliminowaniu leków, które były odpowiedzialne za wywołanie reakcji zapalnej.