Zaburzenia miesiączkowania – przyczyny, objawy, leczenie

Zaburzenia miesiączkowania – przyczyny

Przyczyny zaburzeń miesiączkowania można wyróżnić ze względu na pierwotny i wtórny brak miesiączki. Jeśli chodzi o przyczyny wpływające na pierwotny brak miesiączki będzie to dysgenezja gonad, wrodzony przerost nadnerczy, brak wrażliwości na androgeny, niewydolność podwzgórza czy guzy przysadki mózgowej.

Z kolei przyczyny wtórnego braku miesiączki to zespół policystycznych jajników, atrezja macicy czy zaburzenia czynności na osi podwzgórze - przysadka – jajnik.

Warto wiedzieć, że miesiączka u kobiet występuje jako konsekwencja złuszczania się i wydalania przez kobiecy organizm fragmentów błony śluzowej jamy trzonu macicy. Niekiedy zdarza się, że dziewczyna pierwszego okresu dostaje dopiero w wieku 17 lat. Jeśli jednak po takim czasie miesiączka nadal nie wystąpi, istnieje podejrzenie niewydolność jajników, utraty masy ciała, ogólnoustrojowych dolegliwości, np. nadczynności tarczycy, zmian w macicy wskutek przeprowadzonych zabiegów łyżeczkowania lub operacjach, nadmiernego stresu, infekcji narządów płciowych czy stosowania przez kobietę doustnej antykoncepcji hormonalnej lub wkładek wewnątrzmacicznych.

Zaburzenia miesiączkowania – objawy

Najczęstszymi objawami, które mogą wskazywać na zaburzenia miesiączkowania, są plamienia międzymiesiączkowe, pojawianie się skrzepów krwi, skrócenie lub wydłużenie czasu pomiędzy miesiączkami czy występowanie bardziej obfitych miesiączek niż zazwyczaj.

Niestety, kobiety bardzo często ignorują powyższe objawy, a warto wiedzieć, że nawet niewielkie zmiany w prawidłowej dotychczas miesiączce mogą oznaczać, że dzieje się coś niedobrego w naszym organizmie. Kobiety zatem powinny bacznie obserwować swój organizm.

Zaburzenia miesiączkowania – leczenie

Leczenie zaburzeń miesiączkowania polega głównie na wdrożeniu terapii hormonalnej. Lekarz zazwyczaj zaleca stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych oraz leków przeciwzapalnych. Ich stosowanie ma na celu uregulowanie krwawienia oraz zmniejszenie jego obfitości.

W skrajnych przypadkach, kiedy kobieta nie reaguje na leczenie hormonalne, wykonuje się ablację endometrium. Natomiast w przypadku nadmiernych i bardzo obfitych krwawień zaleca się przyjmowanie preparatów z wyciągiem z owoców niepokalanka pospolitego. Zawarte w nim właściwości obniżają stężenie prolaktyny i eliminują zaburzenia wywołane przez hiperprolaktynemię.