Zatrucia lulkiem czarnym – objawy i leczenie

Zatrucia lulkiem czarnym – o samej roślinie

Lulek czarny to roślina z Eurazji, która obecnie rozpowszechniona jest na całym świecie jako roślina uprawiana głównie do celów farmaceutycznych. Jest rzadkością w północnej Europie; a ze względu na jego toksyczność i zdarzające się zatrucia lulkiem czarnym, jego uprawa do celów leczniczych jest rozpowszechniona i legalna w Europie Środkowej i Wschodniej oraz w Indiach.

Lulek czarny jest stosowany w tradycyjnej medycynie zielarskiej przy:

• dolegliwościach kości,

• reumatyzmie,

• bólach zęba,

• astmie,

• kaszlu,

• chorobach nerwowych

• i bólach żołądka.

W niektórych kulturach może być również stosowany jako środek przeciwbólowy, uspokajający i narkotyczny. Uważa się, że bandaże samoprzylepne z ekstraktem z lulka czarnego za uchem zapobiegają dyskomfortowi u osób z chorobą lokomocyjną.

Zatrucia lulkiem czarnym - objawy 

Cała roślina uważana jest za trującą, jednak najbardziej toksyczny są korzeń i nasiona.

Toksyczność lulka czarnego wynika z zawartych w nim alkaloidów takich jak hioscyjamina i skopolamina, które przyjęte w nadmiarze, wpływają negatywnie na funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego.

Zatrucia lulkiem czarnym są bardzo niebezpieczne i skutkują objawami takimi jak:

• pobudzenie psychoruchowe

• niepokój

• drgawki

• halucynacje

• suchość w jamie ustnej

• rozszerzenie źrenic

• zaczerwienienie skóry

• zaburzenia rytmu serca

• trudności w oddychaniu

• niedowłady

• wymioty

• utrata świadomości, a w najgorszym wypadku nawet śmierć

Jeżeli wiemy, że doszło do zatrucia lulkiem czarnym, należy jak najszybciej sprowokować wymioty i przewieźć daną osobę do szpitala.