Zespół cieśni barku - przyczyny, objawy, leczenie

Jak objawia się zespół cieśni barku?

Objawy tego schorzenia są wysoce zróżnicowane, ponieważ często współistnieją z innymi stanami patalogicznymi. Najczęstszym z nich jest ból okolicy ramienia podczas próby uniesienia kończyny powyżej linii barków. Zespół cieśni barku zauważa się zazwyczaj u osób po 40. roku życia, które wykonują dużo ruchów nad głową ze względu na pracę lub u młodych sportowców, np. piłkarzy ręcznych, czy też siatkarzy. Chorzy najczęściej lokalizują ból w przednio-bocznej części ramienia i opisują, że występuje on podczas zgięcia. W początkowym okresie, kiedy toczy się stan zapalny, ból może występować w nocy. Dla potwierdzenia diagnozy mogą być wykonane dodatkowo: RTG (ocena zmian kostnych i stawowych mogących zmniejszyć przestrzeń) oraz USG (ocena struktur tkanek miękkich). W celu dokładniejszej diagnostyki wykonane może być również badanie rezonansem magnetyczny i/lub tomografem komputerowym. Zdarza się jednak, że zespół cieśni podbarkowej nie jest potwierdzany w badaniach dodatkowych, ponieważ jest to dysfunkcja o dynamicznym charakterze.

Zespół cieśni barku a jego przyczyny

Staw ramienny – w przeciwieństwie do innych ruchomych połączeń kości – nie posiada własnego aparatu więzadłowego. Zastępują go otaczające staw ścięgna mięśni mocujących kończynę górną do tułowia. To właśnie ich uszkodzenie leży u podstaw wystąpienia dolegliwości. Przyczyną wystąpienia zespołu cieśni barku mogą być: zmiany zwyrodnieniowe i zapalne tkanek miękkich stawu, urazy w obrębie obręczy kończyny górnej. choroby toczące się w sąsiedztwie stawu (schorzenia układu krążenia, schorzenia neurologiczne, choroby nowotworowe, choroby tkanki łącznej, i in.). W zależności od bezpośredniej przyczyny, zespół cieśni barku występuje w różnych postaciach, dających odmienne objawy. Cechą wspólną jest ból stawu barkowego, któremu może towarzyszyć obrzęk. Na skutek oszczędzania stawu z czasem dochodzi do zaników mięśniowych, co jeszcze bardziej pogłębia ograniczenie ruchomości kończyny, do zesztywnienia barku włącznie.

Jak leczyć zespół cieśni barku?

Leczenie wymaga współpracy lekarza i fizjoterapeuty oraz dużego zaangażowania chorego. U większości pacjentów do całkowitego ustąpienia dolegliwości wystarczy leczenie zachowawcze. W przypadku ostrej formy zespołu cieśni barku leczenie polega na ograniczaniu stanu zapalnego poprzez odciążanie kończyny, podawanie doustnie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, zastrzyki kaletki podbarkowej czy techniki manualne. W przypadku formy przewlekłej leczenie bazuje na usprawnianiu powstałych dysfunkcji w biomechanice stawu barkowego. Najczęstsze problemy to zaburzony rytm łopatkowo-ramienny, dysfunkcja mięśni stożka rotatorów, dysbalans mięśni posturalnych i nieprawidłowa sylwetka. Elementem leczenia jest edukacja chorego w zakresie ergonomii pracy oraz techniki uprawianych sportów. Niezwykle istotne, wręcz kluczowe, jest zaangażowanie pacjenta w proces leczenia. Jeżeli dolegliwości nie ustępują mimo wyżej wymienionych metod wskazany jest zabieg operacyjny, zazwyczaj przeprowadzany metodą artroskopii. Jednak dobrze postawiona diagnoza, właściwe dobranie ćwiczeń i terapii manualnej oraz zaangażowanie pacjenta pozwalają na pełne ustąpienie dolegliwości oraz uniknięcie niekoniecznej interwencji chirurgicznej.