Amitrypilina- dawkowanie, przeciwwskazania, interakcje z lekami
Amitryptylina – charakterystyka leku
Amitrypilina to lek, który został wprowadzony na rynek farmaceutyczny w latach 60-tych. Stworzony został do leczenia depresji, gdyż jego główne działanie polega na podwyższaniu poziomu serotoniny i noradrenaliny (pomaga regulować nastrój). Później lek ten zaczął również służyć do leczenia migren, przewlekłych bólów czy bólów neuropatycznych występujących u cukrzyków.
Amitryptylina – dawkowanie
Amitryptylina jest stosowana doustnie. Można ją zażywać niezależnie od posiłku. Terapia tym lekiem przeznaczona jest dla osób powyżej 16 roku życia. Z tym, że inny rodzaj dawkowania stosuje się u młodzieży i dorosłych osób w sile wieku a inny u osób w podeszłym wieku. W tym pierwszym przypadku dawka początkowa wynosi od 50 mg -100 mg na dobę i zażywa się ją albo jednorazowo (zazwyczaj na noc) lub w dawkach podzielonych. Natomiast u osób starych dawka wyjściowa jest o połowę niższa, bo wynosi od 25 mg do 50 mg na dobę. U osób w podeszłym wieku używa się niższych dawek, gdyż łatwiej u nich o ryzyko działań niepożądanych, a poza tym już przy mniejszych dawkach mogą osiągnąć oni zadowalający efekt terapeutyczny. Po stosowaniu dawek początkowych zwiększa się je stopniowo do momentu, w którym osiąga się zamierzony efekt leczenia. Potem dawki zostają znów stopniowo zmniejszane. Przeciętne leczenie Amitryptyliną wynosi od 3-6 miesięcy.
Amitryptylina – przeciwwskazania
Amitryptylina nie powinna być stosowana przez osoby, które wykazują nadwrażliwość na tę substancję lub na benzodiazepiny. Nie mogą jej używać pacjenci, którzy są leczeni inhibitorami MAO lub w ciągu ostatnich dwóch tygodni odstawili tego typu lek. Po Amitryptylinę nie wolno sięgać tym ludziom, którzy mieli niedawno zawał serca, u których występują zaburzenia rytmu serca, zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego lub też dławica piersiowa. Cierpiący z powodu stanów maniakalnych lub niewydolności wątroby także nie mogą zażywać tego leku. Odradza się go kobietom w ciąży oraz osobom małoletnim poniżej 16 roku życia.
Szczególną ostrożność przy używaniu Amitryptyliny powinny zachować także osoby choroba alkoholową, zaburzeniami krwi, chorujące na astmę czy z zatrzymaniem moczu. U tych pacjentów należy rozważyć, czy przeprowadzenie terapii lekiem będzie dawało więcej korzyści niż ewentualnych negatywnych skutków.
Amitryptylina – interakcje z innymi lekami
Amitryptyliny nie powinno się stosować jednocześnie z lekami sympatykomimetycznymi np. noradrenaliną, adrenaliną, izoprenaliną, efedryną, fenylefryną czy fenylpropanolaminą, gdyż może to nasilić wystąpienie skutków ubocznych związanych z lekiem przeciwdepresyjnym. Także łącznie Amitryptyliny z inhibitorami MAO nie jest korzystne, gdyż grozi ciężkimi powikłaniami np. drgawkami, hipotermią. Osoby zażywające hormony tarczycy również powinny zachować ostrożność przy stosowaniu tego leku, albowiem również nasilić się tu mogą działania niepożądane. Jeśli Amitryptylinę stosuje się w jednym czasie z lekami hamującymi ośrodkowy układ nerwowy (takimi jak np. benzodiazepiny, barbiturany, opioidowe leki przeciwbólowe, leki przeciwhistaminowe, alkohol) może to doprowadzić do wzmocnienia sedatywnych właściwości leku na depresję. Ze względu na to, że Amitryptylina wchodzi w reakcje z różnymi, innymi lekami, przed jej zażyciem zawsze trzeba poinformować lekarza o wszystkich stosowanych regularnie lub okazjonalnie, środkach farmaceutycznych, jak również ziołach czy suplementach. Nigdy bowiem nie wiadomo, które z nich mogą wchodzić w interakcje z Amitryptyliną i wzmacniać lub osłabiać jej działanie.
Źródło:
https://www.rynekaptek.pl/farmakologia/nie-wszystkie-stare-leki-sa-bezuzyteczne-bo,188.htmlv
