Choroby gruczołów potowych ekrynowych dotykają wiele osób. Jak je rozpoznać?

Gruczoły potowe ekrynowe – czym są?

Głównym zadaniem gruczołów potowych ekrynowych jest termoregulacja organizmu. Jest ona bardzo ważnym elementem potrzebnym do utrzymywania stałej temperatury ciała.

Gruczoły potowe ekrynowe wydzielają niewielką ilość potu, która zaraz się ulatnia. Na wzrost temperatury ciała wpływa bardzo dużo czynników takich jak choroba, stres czy wysiłek fizyczny. Powoduje to, że gruczoły potowe od razu zaczynają wydzielać większą ilość potu. Skutkiem tego dochodzi do ochłodzenia powierzchni ciała oraz pośrednio krwi. W konsekwencji doprowadza to do spadku temperatury.

Dodatkowo, ważnym zadaniem gruczołów potowych ekrynowych jest uwalnianie z organizmu pewnych substancji. W pocie znajduje się chlorek sociowy, mocznik oraz cholesterol. Ponadto, inną funkcją potu jest ochrona przed drobnoustrojami chorobotwórczymi.

Choroby gruczołów potowych ekrynowych – przyczyny

Zdrowy człowiek poci się pod wpływem wysiłku fizycznego lub wysokiej temperatury. Z kolei do chorób gruczołów potowych ekrynowych może dochodzić na skutek problemów psychicznych lub silnego stresu. Zdarza się także, że nadmierna potliwość występuje niezależnie od możliwych bodźców, wówczas winą za to obarcza się geny.

Nadmierne pocenie może być uwarunkowane:

• fizjologicznie: może ono być spowodowane wysiłkiem fizycznym lub otyłością, podczas spożywania niektórych przypraw bądź pokarmów, przy procesach aklimatyzacji w klimacie tropikalnym,

• objawowe: dotyczy całego ciała, występuje jednak rzadko i jest następstwem współistniejących chorób. Ustępuje pod wpływem leczenia choroby podstawowej. Postać objawowa towarzyszy takim chorobom jak choroby układu nerwowego, ostre choroby gorączkowe czy schorzenia endokrynologiczne.

Pierwotna ogniskowa nadpotliwość ekrynowa

Uważa się, że nadmierna potliwość ograniczona wiąże się z zaburzeniami aktywności, do której dochodzi na skutek nieprawidłowej czynności autonomicznej części układu nerwowego. Istotną rolę odgrywają tu czynniki genetyczne. Prawdopodobnie pierwotna nadpotliwość jest chorobą dziedziczną, a sposób dziedziczenia jest autosamalny dominujący.

Za bezpośrednią przyczynę nadmiernej ograniczonej potliwości podaje się stres emocjonalny. Zdarza się jednak, że wiele osób poci się bez oczywistego czynnika prowokującego. Czynnikiem, który wywołuje pocenie, może być lęk, ból, gorączka, trema a nawet radość.

Jak rozpoznać pierwotną ognikową nadpotliwość enrynową?

Czas trwania choroby zazwyczaj przekracza 6 miesięcy. Nie da się ustalić przyczyny schorzenia, ale warunkiem występowania choroby jest obecność co najmniej dwóch z wymienionych objawów:

rodzinne występowanie schorzenia,niewystępowanie objawów podczas snu,ujemny wpływ zjawisk na aktywność chorego,obecność zmian obustronna i symetryczna,występowanie co najmniej jednego epizodu nadmiernego pocenia w tygodniu,pojawienie się pierwszych objawów choroby przed 25. rokiem życia/

Jak leczyć pierwotną ognikową nadpotliwość enrynową?

Ogólne zalecenia dla osób cierpiących na nadmierną potliwość to unikanie spożycia kawy, alkoholu i ostrych przypraw, częste pranie ubrań oraz noszenie ubrań z włókien naturalnych, które przepuszczają powietrze.

Miejscowe środki, które stosuje się w przypadku nadpotliwości, to dezodoranty. Zawierają one substancje hamujące namnażanie bakterii rozkładających pot. Nie wywierają one jednak wpływu na samą czynność gruczołów potowych, a ich działanie jest krótkotrwałe. W swoim składzie zawierają m.in. substancje zapachowe, których zadaniem jest maskować pot.

Pozostałe choroby gruczołów potowych ekrynowych

• stany zapalny: gruczoły potowe mogą zostać objęte stanem zapalnym wskutek oddziaływania bakterii; u dzieci objawia się to zapaleniem gruczołów potowych ekrynowych, natomiast u dorosłych zapaleniem gruczołów apolgynowych,

• potówki,dolegliwość ta objawia się przede wszystkim występowaniem pęcherzyków wielkości prosa, które tworzą się w ujściach gruczołów potowych.

• Anllydrosis: jest to przypadłość, która charakteryzuje się zmniejszonym wydzielaniem potu bądź jego całkowitym brakiem. Za czynnik etiologiczny uznaje się uszkodzenie ekrynowych gruczołów potowych.