Choroby zwyrodnieniowe stawów dotykają coraz młodszych osób. Jak się je leczy?

Choroby zwyrodnieniowe stawów – przyczyny

Lekarze dzielą chorobę zwyrodnieniową stawów na dwie postaci. Jest to postać pierwotna, która inaczej nazywana jest idiopatyczną. Jej przyczyna nie jest znana, a prawdopodobieństwo jej wystąpienia wzrasta wraz z wiekiem.

Druga postać, którą wyróżniają specjaliści, to postać wtórna. Charakteryzuje się ona tym, że ma jedną przyczynę. Może to być nieprawidłowość w budowie stawu, jego mechaniczne uszkodzenie, choroby przewlekłe, ogólnoustrojowe takie jak cukrzyca czy inne choroby stawów.

Wyróżnia się różne czynniki mogące powodować zniszczenia chrząstki stawowej i prowadzące do wystąpienia choroby zwyrodnieniowej. Na niektóre z nich człowiek ma wpływ, a na inne nie.

Wśród przyczyn pierwotnych zwyrodnienia wyróżnia się:

wpływ różnych chorób np. cukrzycy,zły skład chemiczny mazi stawowej,skłonności genetyczne,niedostateczne ukrwienie stawów.

Dodatkowo, człowiek nie ma wpływu także na wiek i płeć. O chorobie zwyrodnieniowej stawów wiadomo bowiem, że prawdopodobieństwo jej wystąpienia zwiększa się z wiekiem i jest ono większe u kobiet po menopauzie.

Choroby zwyrodnieniowe stawów – objawy

Pierwsze objawy choroby zwyrodnieniowej stawów pojawiają się zazwyczaj u osób pomiędzy 40. a 60. rokiem życia. Coraz częściej jednak można je zaobserwować także u ludzi młodych. Objawami, które powinny zaniepokoić, są wszelkiego rodzaju strzykania, trzaski i zgrzytania w stawach oraz silny ból przy obciążeniu np. podczas wstawania z krzesła.

Warto pamiętać, że obciążenie chrząstki nie zawsze wiąże się z dolegliwościami, dlatego też rozpoznanie tego schorzenia bywa często zbyt późne.

Cechą charakterystyczną choroby zwyrodnieniowej stawów jest to, że na początku objawy występują tylko podczas ruchu. Później pojawiają się też jednak w trakcie spoczynki i w nocy. Wówczas ból dotyczy tylko jednego lub kilku stawów. Zdarza się jednak także, że niektórzy chorzy cierpią na ból wielostawowy.

Istnieją pewne objawy, które wraz z badaniem radiologicznym pozwalają postawić diagnozę. Jest to przede wszystkim ból, który odczuwany jest głównie w zajętym stawie. Dodatkowo, pojawia się także sztywność stawów, ograniczenie ruchomości, trzeszczenia oraz zniekształcenie i poszerzenie obrysów. Ten ostatni czynnik wynika ze zmiany osi ustawienia stawu.

Choroby zwyrodnieniowe stawów – leczenie

Choroby zwyrodnieniowe stawów może leczyć zarówno farmakologicznie, jak i niefarmakologicznie.

Leczenie niefarmakologiczne odgrywa bardzo ważną rolę w leczenie choroby zwyrodnieniowej. Nie tylko spowalnia ono degradację chrząstki, lecz także pozwala w dużym stopniu zmniejszyć objawy choroby i liczbę leków, które chory musi zażyć.

Leczenie niefarmakologiczne obejmuje:

krioterapię,termoterapię,utrzymanie prawidłowej masy ciała,fizjoterapię (dobrze dobrane ćwiczenia pozwalają zachować sprawność i zmniejszyć dolegliwości bólowe),odciążenie stawu,unieruchomienie.

Głównym celem stosowania leczenia farmakologicznego jest walka z bólem. Lekiem doustnym, który podaje się najpierw, ponieważ jest łagodny i umiarkowany, jest paracetamol. Jest on bezpieczny dla chorego.

Jeśli podawanie paracetamolu nie przynosi pożądanych efektów lub jeśli pacjent jest w okresie zaostrzenia choroby, podaje się mu niesteroidowe leki przeciwzapalne.

Choroby zwyrodnieniowe stawów – zapobieganie

Niwelując poniższe czynniki możemy całkowicie zapobiec rozwojowi choroby bądź opóźnić jej wystąpienie. Pierwszym z tych czynników jest redukcja wagi. Zmniejsza ona bowiem zagrożenie chorobą. Warto pamiętać także, że wyćwiczone mięśnie lepiej stabilizują staw, dlatego też warto uprawiać sport.

Na rozwój choroby zwyrodnieniowej stawów wpływ mają także czynniki zawodowe. Długotrwałe przeciążanie stawów m. in. poprzez podnoszenie ciężkich przedmiotów może być czynnikiem ryzyka. Czasami jedynym wyjściem może okazać się zmiana pracy, a to niestety, nie zawsze jest proste.