Chromogranina (CgA) – kiedy wykonać badanie, normy i przebieg badania

Chromogranina (CgA) – kto powinien wykonać badanie

Chromogranina to neuroendokrynne białko wydzielnicze. Wykrywa się je w pęcherzykach wydzielniczych neuronów a także w komórkach endokrynnych. Przykładami komórek produkującymi chromograninę A są komórki chromochłonne rdzenia nadnerczy, przyzwojaka oraz komórki β trzustki. Białko to jest prekursorem aktywnych biologicznie peptydów: wazostatyny, pankreostatyny, katestatyny i parastatyny. Wspomniane peptydy hamują wydzielanie przez komórki neuroendokrynne hormonów działających autokrynnie i parakrynnie.

Badanie sprawdzające chromograninę powinno się wykonać w podejrzenia przez lekarza guzów neuroendokrynnych, które manifestują się między innymi biegunką, wymiotami, przyśpieszonym oddechem i tachykardią, bólem głowy, uczuciem niepokoju, drżeniem rąk, rozszerzonymi źrenicami, zaczerwienieniem twarzy, nadmierną potliwością.

Chromogranina (CgA) – przebieg badania

Badanie chomograniny A wykonuje się za pomocą pobrania krwi z żyły łokciowej pacjenta. Badany powinien być na czczo, co oznacza zjedzenie ostatniego posiłku minimum osiem godzin przed wykonanym badaniem. To bardzo ważne, aby tego przestrzegać, ponieważ poziom chromograniny zwiększa się tuż po zjedzeniu posiłku. Dodatkowo oznaczanie chromograniny A w pobranych wycinkach tkanek jest stosowane w badaniach immunohistochemicznych do określenia stadium zaawansowania guzów neuroendokrynnych. Metoda, która pozwala oznaczyć poziom w badanej próbce to ELISA – metoda immunoenzymatyczna, która służy do ilościowego wykrywania przeciwciał we krwi. Koszt badania to od 100 do 200 złotych. Cena badania zależy od miasta, w którym jest wykonywane. Przyjmuje się zasadę, że w większych miastach cena badania jest wyższa niż w mniejszych miejscowościach.

Chromogranina (CgA) – normy

Normy dla chromograniny (CgA) są zależne od metody badawczej i użytych przeciwciał monoklonalnych. Co więcej, w zależności od laboratorium normy mogą być wskazane w różnych jednostkach znacznikowych. Warto wiedzieć, że jeśli dany pacjent musi wykonać badanie kilkukrotnie, powinien robić je w tym samym laboratorium. Przykładowe normy w badaniu laboratoryjnym chromograniny A to:

- 1,6-5,6 ng/ml

- 20-100 µg/l

- < 40 AU

- < 4 nmol/l

undefined

Wyniki badania powinno interpretować się wraz z wynikami innych badań oraz obrazem klinicznych guza/guzów. Co więcej, na stężenie tego białka we krwi mogą wpływać także leki takie jak blokery receptorów H2 i inhibitory pompy protonowej.

Jeśli wyniki wskażą podwyższony poziom ilości chromograniny we krwi może to świadczyć o nowotworach takich narządów jak wątroba, trzustka, płuca i prostata. Wzrost stężenia chromograniny obserwuje się także u chorych na neuroblastomie oraz z rakowiakami i guzami chromochłonnymi. Podwyższona wartość chromograniny może sugerować także dużą złośliwość nowotworu i dawać złe rokowania na powrót do zdrowia. Co więcej, podwyższony poziom chromograniny obserwuje się także między innymi przy chorobach takich jak Parkinson, nieleczone nadciśnienie tętniczne, niewydolność krążenia, niewydolność nerek, przerost prostaty, reumatoidalne zapalenie stawów, zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka, cukrzyca, rakowiak, chorobie Leśniowskiego-Crohna, nadczynności przytarczyc, nadczynność tarczycy. Podwyższone stężenie tego wskaźnika może świadczyć także o niewydolności mięśnia sercowego i być przyczyną poważnych komplikacji zdrowotnych oraz zawału.