Czym jest jałowa martwica guza kości piętowej?
Informacje wstępne – jałowa martwica guza kości piętowej
Jałowa martwica guza kości piętowej, czyli choroba Haglunda może powodować niedokrwienie tętnicze w obrębie tylnej części pięty, w wyniku czego może rozpocząć się proces martwicy tkanki kostnej. Z czasem taka niewielka zmiana może prowadzić do zwyrodnienia całej kości piętowej. Mechanizm działania polega na tym, że w obrębie kości piętowej powstaje narośl kostna powodująca ból pod wpływem ucisku. Na jałową martwicę guza kości piętowej chorują najczęściej dzieci i młodzież w okresie dorastania, przy czym chłopcy chorują częściej niż dziewczynki. Jeśli choroba występuje u dziecka w okresie wzrostu, najprawdopodobniej będzie miała związek z nieprawidłowym rozwojem kości piętowej. Natomiast u osób dorosłych jej przyczyną są najczęściej przeciążenia spowodowane uprawianiem sportu. Może zatem dojść do tego zarówno podczas biegu, jak i tańca. Znaczenie w powstaniu tego schorzenia mają również wrodzone predyspozycje, a sama choroba utrzymuje się przez okres około 18 miesięcy.
Jak rozpoznać jałową martwicę guza kości piętowej?
Jak to często bywa w przypadku chorób związanych z tkanką kostną, pierwszym objawem choroby jest najczęściej ból w okolicy zmiany chorobowej, czyli w tym przypadku – w okolicach pięty, poniżej przyczepu ścięgna Achillesa. Można doświadczyć go zazwyczaj na skutek przeciążeń, na które narażeni jesteśmy na co dzień. Jednak z czasem ból nasila się do tego stopnia, że może wywołać utykanie. Jałowa martwica guza kości piętowej może spowodować również to, że na pięcie chorego pojawi się nieduże zgrubienie, pęcherz, niewielkie zaczerwienie lub też obrzęk. Objawem mogącym pomóc w rozpoznaniu jest również ból podczas zgięcia grzbietowego stopy, występujący na skutek poruszania zmienionej okolicy przez ścięgno Achillesa. Noszenie obuwia także może powodować trudności. Choroba występuje okresowo i jest w różnym stopniu dokuczliwa, dlatego nie wszyscy chorzy od razu udają się do specjalisty. Takie działanie jest jednak ryzykowne, ponieważ nieleczona, przewlekła jałowa martwica guza kości piętowej może skutkować zapaleniem ścięgna Achillesa.
Sposoby leczenia jałowej martwicy guza kości piętowej
Zależnie od stopnia nasilenia choroby i uciążliwości jej objawów lekarz prowadzący decyduje, czy leczenie będzie polegało w głównej mierze na odciążaniu i rehabilitacji, czy też konieczny będzie zabieg chirurgiczny. Odciążenie kości opiera się głównie na stosowaniu odciążających wkładek ortopedycznych oraz zaprzestaniu uprawiania sportu. W chwilach zaostrzeń choroby zaleca się oszczędzać chorą piętę, a więc odpoczywać i zmniejszyć ogólną ruchliwość. Powinno się odciążyć przodostopie i ciężar przenieść na podudzie poprzez założenie opatrunku gipsowego. Odciążanie może polegać również na noszeniu specjalistycznego obuwia z podwyższonym obcasem lub zewnętrznych wkładek z wyciętym odcinkiem na wysokości guza piętowego. Równolegle można wspomagać się również farmakoterapią w postaci leków przeciwzapalnych. Równie ważna jest rehabilitacja, a więc wykonywanie odpowiednio dobranych ćwiczeń. W cięższych przypadkach zaleca się leczenie inwazyjne, czyli operację. Może ona niekiedy wymagać zastosowania protezy stawu skokowego – wszystko zależy od indywidualnego przypadku i stopnia zaawansowania choroby.
