Czym są zawroty głowy?

Po czym rozpoznać zawroty głowy?

Wiele osób mówi o zawrotach głowy, nie wiedząc właściwie czym jest ta dolegliwość. Mianowicie stanowi ona nieprzyjemne złudzenie ruchu kołowego otoczenia oraz swojego ciała, które może współistnieć z nudnościami lub wymiotami. Zawroty głowy często związane są z uszkodzeniami w obrębie narządu słuchu. Aby zrozumieć co odczuwa osoba podczas zawrotów głowy, należy wyjaśnić pojęcie stanu przed omdleniowego, podczas którego odczuwalne jest ogólne zasłabnięcie, osłabienie kończyn, ciemność przed oczami oraz silne zawroty głowy z możliwymi nudnościami i wzmożoną potliwością. Taki stan pojawia na skutek silnego spadku ciśnienia, np. podczas zmiany pozycji ciała na stojącą. Zazwyczaj mija samoistnie po kilku sekundach, jednak u niektórych osób uczucie zawrotów głowy oraz uczucie nachodzącego omdlenia może być bardzo silne i utrzymywać się długo, powodując nieprzyjemne w odczuciach skutki. Oprócz nagłego obniżenia ciśnienia tętniczego krwi do zawrotów głowy może dojść również z powodu zmian w układzie krążenia oraz w obrębie mięśnia sercowego. Wiele osób opisuje zawroty głowy jako jeden ze objawów silnego stresu czy też napadu paniki w przebiegu zaburzeń lękowych.

Zawroty głowy a ich przyczyny

W przypadku tej dolegliwości przyczyny są niezwykle różnorodne. Mogą być one fizyczne, jak i psychiczne oraz różnić się ze względu na wiek osoby doświadczającej zawrotów oraz częstotliwość ich występowania. Osoby młode najczęściej doznają zawrotów głowy w wyniku nagłej zmianie pozycji ciała z leżącej na stojącą, silnego niepokoju lub po spożyciu dużej ilości alkoholu. W przypadku osób starszych ta dolegliwość może świadczyć o poważnym podłoży chorobowym, zwłaszcza jeżeli pojawia się regularnie i towarzyszą jej również inne objawy.

Ze względu na to zróżnicowanie, przyczyny zawrotów głowy można podzielić na neurologiczne, psychiczne, naczyniowo-sercowe oraz laryngologiczne. Do głównych z nich należą problemy z błędnikiem oraz nerwem przedsionkowym, urazy mechaniczne ucha, stany zapalne nerwów, choroba lokomocyjna oraz nowotworu ucha środkowego. Wśród przyczyn neurologicznych oraz mózgowych wyróżnia się udar pnia mózgu, guzy mózgu i okolicznych nerwów, padaczkę, stwardnienie rozsiane, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych oraz migrenę. Kolejne z nich to arytmia, wady w obrębie zastawki serca, zmiany miażdżycowe, niewydolność krążeniowa, zaburzenia regulacji ciśnienia tętniczego, kardiomiopatia oraz niewydolność nerek i problemy z obrębie gospodarki hormonalnej. Przyczyną zawrotów głowy mogą być również zaburzenia psychiczne o charakterze lękowym oraz silny stres. Mogą wystąpić również jako skutek uboczny przyjmowania niektórych leków lub na skutek ich niewłaściwego dawkowania.

Sposoby na zawroty głowy

Leczenie tej dolegliwości musi opierać się o odnalezienie właściwej przyczyny zawrotów głowy. Jej rozpoznanie pozwala na zastosowanie metod leczenia adekwatnych do nasilenia problemu. Dobranie odpowiednich leków, stanowiące leczenie objawowe również powinno uwzględniać podłoże zawrotów i mieć na celu zmniejszenie częstotliwości lub usunięcie występowania zawrotów głowy. Z tego względu do głównych wykorzystywanych środków należą leki wykazujące działanie przeciwhistaminowe, leki o działaniu naczyniowym, neurostmulującym oraz leki psychotropowe - w przypadku gdy podłoże zawrotów głowy ma charakter psychogenny. Najczęściej stosowanym lekiem jest tzw. betahistyna, którą wykorzystuje się do leczenie choroby Meniere’a, w przebiegu której oprócz zawrotów głowy dochodzi również do utraty słuchu oraz nudności. Oprócz tego leku, często zalecany jest piracetam, czyli lek działający na ośrodkowy układ nerwowy, powodując wspomaganie procesów poznawczych, takich jak pamięć, percepcja i uwaga. W przypadku gdy podłożem zawrotów głowy jest uszkodzenie narządu przedsionkowego zaleca się regularną rehabilitację w postaci treningu układu odpowiadającego za równowagę. Umożliwia ona zmniejszenie częstotliwości występowania zawrotów i jest korzystna również dla osób borykających się z zaburzeniami lękowymi oraz po operacjach neurochirurgicznych.