Escitalopram – zastosowanie, działanie i skutki uboczne

Lek Escitalopram występuje zarówno jako oddzielna nazwa leku, jak i substancja będąca składnikiem preparatów antydepresyjnych. Jego stosowanie zaleca się w wielu przypadkach zaburzeń depresyjnych o ciężkim przebiegu oraz w zapobieganiu napadów lęku, również wynikających ze strachu przed miejscami publicznymi. W niniejszym artykule dowiesz się nie tylko, w jakich jeszcze stanach psychiatrzy zalecają stosowanie tego farmaceutyku, ale również kiedy należy z niego zrezygnować i poszukać ratunku wśród innych substancji czynnych. Dowiesz się także jak należy stosować Escitalopram oraz jakie działania niepożądane może wywołać jego przyjmowanie.

Lek Escitalopram – zastosowanie i charakterystyka

Escitalopram należy do grupy leków SSRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny). Ma on za zadanie zwiększyć stężenie serotoniny w mózgu, która odpowiada za kontrolowanie nastroju i jest jednym z hormonów w największym stopniu odpowiedzialnych za utrzymywanie równowagi psychicznej człowieka.

Lek Escitalopram zalecany jest w poniższych przypadkach:

• w leczeniu zaburzeń depresyjnych (w epizodach ciężkiej depresji),

• w zespole lęku napadowego występującego z agorafobią lub bez niej (lęk przed opuszczaniem domu i przed przebywaniem w zatłoczonych miejscach),

• przy występowaniu lęku społecznego,

• w zaburzeniach obsesyjno-kompulsywnych (czyli w występowaniu natrętnych myśli i zachowań).

Lek Escitalopram – ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosowanie leku Escitalopram nie zawsze jest wskazane. Na pewno należy razem z lekarzem pomyśleć o terapii innego rodzaju lekami, jeżeli:

• pacjent wykazuje reakcje nadwrażliwości w leczeniu przy pomocy którejkolwiek z substancji zawartych w leku Escitalopram,

• pacjent przyjmuje jednocześnie leki MAO (nieselektywne nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy) – w tym selegilinę (stosowaną w chorobie Parkinsona), moklobemid (stosowany w leczeniu depresji) oraz linezolid (lek antybiotykowy),

• pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią (chociaż tu należy rozpatrzyć kwestię indywidualnie z lekarzem).

Szczególne środki ostrożności podczas stosowania leku Escitalopram należy zachować, jeśli u pacjenta występuje:

• padaczka,

• cukrzyca,

• zaburzenia czynności nerek i wątroby,

• zmniejszone stężenie sodu we krwi,

• zwiększona skłonność do krwawień lub tworzenia się siniaków,

• choroba niedokrwienna serca.

Ostrożnie należy również stosować lek Escitalopram u pacjentów leczonych elektrowstrząsami oraz z zaburzeniami afektywno-dwubiegunowymi. Wówczas lek może nasilać fazy maniakalne i jest to powodem do rozważenia zmiany leku na inny. W pierwszych tygodniach leczenia mogą wystąpić takie objawy jak niepokój lub trudność w siedzeniu i staniu w miejscu. Wówczas również należy skontaktować się z lekarzem.

Na początku stosowania leku Escitalopram może nastąpić również nasilenie pewnych objawów chorobowych jak myśli samobójcze lub chęć samookaleczenia. Jest to niestety charakterystyczny symptom na początku leczenia, warto jednak w takim przypadku zgłosić się od razu do szpitala lub skorzystać z telefonu zaufania.

Przed zastosowaniem leku Escitalopram należy bezwzględnie poinformować lekarza o wszystkich lekach na bieżąco przyjmowanych przez pacjenta. Niektóre substancje mogą bowiem wchodzić w reakcje z escitalopramem i stanowić zagrożenie dla zdrowia pacjenta.

Lek Escitalopram – stosowanie i działania niepożądane

Podstawową zasadą podczas stosowania leku Escitalopram jest bycie pod stałą opieką lekarza psychiatry. W razie sytuacji awaryjnych, gdy nie ma możliwości kontaktu z psychiatrą, warto wiedzieć, gdzie w naszej okolicy znajduje się najbliższy dyżur psychiatryczny. Jeżeli mamy problem z samodzielnym znalezieniem takiego miejsca, z pewnością pomogą nam pracownicy infolinii telefonu zaufania.

Dawkowanie leku ustala oczywiście psychiatra w zależności od rodzaju zaburzeń, ich nasilenia oraz ogólnego stanu zdrowia pacjenta, a chory powinien pamiętać przede wszystkim, aby w trakcie kuracji unikać używek psychoaktywnych, takich jak alkohol oraz bezwzględnie stosować się do zaleceń lekarskich. Przyjmowanie leku Escitalopram może także nieznacznie osłabiać koncentrację i możliwość skupienia uwagi. W niektórych przypadkach zatem niewskazane jest również prowadzenie pojazdów oraz obsługa maszyn.

W wyniku przyjmowania leku Escitalopram może wystąpić szereg działań niepożądanych, które najczęściej ustępują po kilku tygodniach od rozpoczęcia leczenia. Są to między innymi:

• nudności i inne zaburzenia wynikające z pracy żołądka i jelit takie jak wymioty, biegunka, zaparcia etc.,

• niepokój ogólny i psychoruchowy,

• zaburzenia snu różnego rodzaju,

• zaburzenia seksualne,

• nasilone pocenie się,

• uczucie zmęczenia i gorączka,

• bóle mięśni i stawów,

• zwiększenie masy ciała,

• zaburzenia apetytu.

Wymienione wyżej działania niepożądane leku Escitalopram to nie jedyne dotychczas udokumentowane, jednak najczęściej występujące. W razie pojawienia się któregokolwiek z nich należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym terapię Escitalopramem.