Furagina – wskazania, działanie, dawkowanie leków z furaginą

Czym jest furagina (furazydyna)?

Furagina jest czynną substancją zawartą w lekach stosowanych w zakażeniach układu moczowego, która posiada właściwości antybakteryjne. Działanie antybakteryjne furazydyny polega na stymulowaniu układu odpornościowego organizmu do efektywniejszej walki z różnymi szczepami bakterii oraz przeciwdziałaniu ich namnażania się na skutek inicjowania uszkodzeń struktury ich DNA i spowalnianiu procesu syntezy białek. Furagina pomaga walczyć zarówno z bakteriami o typie Gram-dodatnim (gronkowce, paciorkowiec kałowy), jak i Gram-ujemnym (np. bakteria E.coli, czy Salmonella). Furaginie opór stawia pałeczka ropy błękitnej, substancja nie wykazuje również skutecznego działania przeciwgrzybiczego.

Furagina – wskazania do stosowania

Furaginę stosuje się podczas leczenia przewlekle występujących i ostrych zakażeń bakteryjnych dolnych dróg moczowych, zwłaszcza wtedy, gdy działanie innych substancji antybakteryjnych okazuje się być nieskuteczne. Do najczęściej pojawiających się objawów, które mogą wymagać zastosowania furaginy jako substancji leczniczej są:

• ból podbrzusza (ból poniżej pępka, w okolicy nadłonowej),

• zmiany w zabarwieniu, zapachu i wyglądzie moczu,

• częstsze niż zwykle oddawanie moczu (częstomocz),

• uczucie parcia na pęcherz,

• pojawienie się krwi w moczu,

• pojawienie się uczucia pieczenia i bólu podczas mikcji.

undefined

Furagina – działania niepożądane i przeciwwskazania

Przyjmowanie leków zawierających furaginę może wiązać się z występowaniem skutków ubocznych, takich jak bóle głowy i nudności, zawroty głowy, wzdęcia, duszność, biegunka, rzadziej zaburzenia widzenia, senność, zaburzenia pracy płuc, kaszel, dreszcze, niestrawność czy reakcje alergiczne.

Nie należy stosować furaginy u pacjentów:

• cierpiących na niewydolność nerek,

• z rozpoznaną polineuropatią,

• z nadwrażliwością na substancję czynną lub pochodne nitrofuranu,

• cierpiących na niedokrwistość,

• z chorobami płuc,

• chorych na cukrzycę,

• cierpiących na niedobór kwasu foliowego i innych witamin z grupy B.

W przypadku ciąży nie należy stosować furaginy w pierwszym trymestrze oraz od 38 tygodnia ciąży do porodu, a także w trakcie karmienia piersią. Substancja łatwo przenika przez łożysko i do mleka matki, mogąc powodować u dziecka hemolityczną niedokrwistość.

Furagina – dawkowanie leków z furazydyną

Furagina jest dostępna w postaci tabletek do stosowania doustnego i zawiesiny doustnej. U dorosłych należy ją dawkować w następująco: dawka początkowa – w pierwszym dniu leczenia to: 100 mg (2 tabletki) 4 razy na dobę lub 10 ml 4 razy na dobę, następnie przez kolejne 10 dni :100 mg (2 tabletki) 3 razy na dobę lub 10 ml 3 razy na dobę,

Dawkowanie u dzieci powyżej 3. roku życia to 5-7 mg/kg masy ciała na dobę w 2-3 dawkach. Aby ułatwić przyjęcie leku małemu dziecku, można rozkruszyć tabletkę i rozpuścić ją w mleku lub podać zawiesinę doustną (również 5-7 mg/kg masy ciała na dobę w 2 lub 3 dawkach).

Furaginę powinno się przyjmować doustnie podczas posiłków zawierających białko, które powoduje zwiększenie dostępności biologicznej leku.