Grzybica narządowa (głęboka) – przyczyny, objawy i leczenie

Grzybica narządowa – przyczyny

Do czynników zwiększających ryzyko zachorowania na grzybice narządowe należą przede wszystkim choroby krwi, takie jak:

• białaczka,

• ziarnica złośliwa,

• agranulocytoza,

• zakażenie wirusem HIV.

Kolejną z przyczyn rozwoju grzybicy głębokiej może być także długotrwała antybiotykoterapia lub przewlekłe stosowanie kortykosteroidów i leków cytostatycznych.

Powstaniu i występowaniu grzybicy narządowej, poza obniżoną odpornością, często sprzyjają także:

• uszkodzenie narządów,

• istniejące stany zapalne,

• nieprzestrzeganie higieny i zasad dobrego żywienia,

• stres,

• środowisko pracy i życia.

Grzybice głębokie dzielimy na grzybice narządowe egzogenne, tj. takie, które rozwijają się w następstwie zakażenia grzybami z zewnątrz oraz na grzybice narządowe endogenne – przyczyną są grzyby będące częstymi saprofitami jamy ustnej i przewodu pokarmowego.

Najczęściej spotykanymi grzybicami układowymi są:

• kandydoza,

• kryptokokoza (wywoływana przez grzyby drożdżopodobne),

• aspergiloza – grzybica kropidlakowa,

• mukormikoza (wywoływana przez grzyby – pleśniaki).

Grzybice narządowe - objawy

Grzybice narządowe objawiają się w różny sposób w zależności od nasilenia i rodzaju zakażenia, a przede wszystkim w zależności od części ciała, którą atakują.

Do najczęstszych objawów grzybicy narządowej możemy zaliczyć:

• zmiany lub owrzodzenia,

• plamy w jamie ustnej lub gardle, czy też na języku,

• bóle i krwawienia dziąseł,

• problemy w przełykaniu,

• pieczenie, podrażnienia, białe upławy o konsystencji twarogu z pochwy,

• pieczenie podczas oddawania moczu,

• biegunka,

• nudności,

• wymioty.

Grzybice narządowe - rozpoznanie

Aby postawić prawidłową diagnozę i dobrać odpowiednie leczenie, należy wykonać m.in. badania mikrobiologiczne. Do badań mikrobiologicznych, w zależności od lokalizacji zakażenia, pobierane są m.in. próbki krwi, wymazy z różnych części ciała, wycinki tkanek bądź płyny ustrojowe. Innymi badaniami ułatwiającymi diagnozę są badania serologiczne (pozwalające wykryć w surowicy rozpuszczalne antygeny grzybicze lub przeciwciała skierowane przeciwko nim) i genetyczne.

Grzybica narządowa - leczenie

Grzybica narządowa powinna być leczona w sposób stosowny do rodzaju grzybicy, miejsca jej lokalizacji oraz typu grzybów lub drożdży, które przyczyniły się do jej powstania.

Leczenie obejmuje:

• Antyseptyczne płukanie jamy ustnej w przypadku pleśniawek.

• Diagnozowanie i leczenie innych schorzeń związanych z grzybicą jak np. cukrzycy, poprzez kontrolowanie poziomów glukozy we krwi, co zminimalizuje nawracanie choroby.

• Jedzenie jogurtów lub suplementacja acidofil, które pomagają poprawić zaburzoną równowagę mikroorganizmów w jamie ustnej i przewodzie pokarmowym.

• Stosowanie doustnych leków miejscowych lub przeciwgrzybiczych takich jak flukonazol.

Powikłania grzybicy narządowej stanowią szczególne niebezpieczeństwo u osób, które mają znacznie obniżony układ odpornościowy.

Nieleczona grzybica narządowa może prowadzić do następujących powikłań:

• zapalenie opon mózgowych,

• zapalenie nerek,

• zapalenie wsierdzia,

• niewydolność organów,

• odrzucenie przeszczepu.