Impotencja - przyczyny i sposoby leczenia

Impotencja a wpływające na nią czynniki

Dysfunkcja seksualna, jaką jest impotencja, objawia się głównie zanikiem wzwodu i/lub wytrysku mimo deklarowanego podniecenia. Niekiedy bywa niesłusznie mylona z krótkotrwałymi zaburzeniami erekcji, ponieważ sama impotencja najczęściej wynika z nieprawidłowego przepływu krwi, przez co pełny wzwód jest niemożliwy do utrzymania. Problem ten dotyczy głównie mężczyzn między 40. a 70. rokiem życia, choć zdarza się również u młodszych. Impotencja stanowi zaburzenie wstydliwe dla niektórych mężczyzn, dlatego też rzadko szukają oni pomocy u lekarza. Na szczęście obecnie medycyna w większości przypadków jest w stanie przywrócić choremu erekcję oraz satysfakcję z życia seksualnego.

Ze względu na czynniki wpływające na impotencję wyróżnia się: hormonalne (najczęściej pod postacią nieprawidłowych wartości testosteronu i prolaktyny), neurogenne (np. przebyte urazy kręgosłupa i mózgu), krążeniowe (głównie cukrzyca, miażdżyca i nadciśnienie) oraz farmakologiczne w postaci przyjmowania leków przeciwdepresyjnych i neuroleptyków. Szacuje się, że czynniki te nakładają się na siebie wzajemnie i mogą przyczyniać się do impotencji.

Jakie przyczyny skrywa impotencja?

O somatycznym (fizycznym) podłożu impotencji mówimy wtedy, gdy chory zazwyczaj nie jest w stanie osiągnąć erekcji z powodu wieku lub gdy stwierdzono u niego organiczne zmiany chorobowe. O zaburzeniu mówi się, gdy trudności w realizacji stosunku seksualnego powtarzają się, mimo deklarowanej ogólnej dobrej relacji partnerów. Do najczęstszych przyczyn somatycznych należą: andropauza, choroby układu krążenia, neuropatie i angiopatie,

niektóre choroby neurologiczne, w tym niektóre postacie stwardnienia rozsianego, zaburzenia w obrębie pracy serca i nadciśnienie tętnicze, przebyte zabiegi operacyjne, polineuropatie oraz zaburzenia w obrębie rdzenia kręgowego i kręgosłupa.

Kolejną również ważną przyczyną mogą być przyjmowane przewlekle leki. Uważa się, że do impotencji przyczyniają się: leki na nadciśnienie, przeciwdepresyjne, przeciwpadaczkowe, stosowane w chorobie Parkinsona i w przypadku raka prostaty oraz steroidy anaboliczne.

Impotencja i jej podłoże psychiczne

Brak odpoczynku, przewlekły stres oraz niehigieniczny tryb życia mogą ściśle przyczyniać się do obniżenia sprawności seksualnej. Psychogenna impotencja może wynikać z przyczyn wieloczynnikowych, a ze względu na to, że są one psychiczne mogą nakładać się na siebie i wchodzić w interakcje. Do najczęstszych z nich zalicza się uogólniony lęk przed seksualnością, mogący wynikać z przekonań, kompleksów dotyczących obrazu własnego ciała, w tym często penisa, schematów przekazywanych przez rodzinę generatywną (dotyczących seksualności w ogóle). Lęk może dotyczyć również obaw przed zapłodnieniem partnerki i niechcianą ciążą. Poczucie winy czy też grzechu oraz porzekadła przekazywane z pokolenia na pokolenie również mogą przyczyniać się do nadmiernego napięcia podczas stosunku i objawiać się brakiem pełnego wzwodu. Impotencja może niekiedy być przejawem chwilowego toczącego się konfliktu między partnerami lub też występować na skutek napięcia emocjonalnego związanego z inną, nieseksualną sferą życia, np. silnym stresem w pracy zawodowej lub problemami w sferze relacji społecznych.

Leczenie impotencji

W zależności od przyczyny leczenie impotencji może obejmować zarówno działania: psychologiczne (takie jak psychoterapia), doustne środki farmakologiczne (preparaty hormonalne i naczyniowoczynne, leki wazoaktywne, zastrzyki w obrębie ciał jamistych) oraz  metody operacyjne (proteza penisa, chirurgia naczyniowa i mikrochirurgia). Istnieją także domowe sposoby, popularne wśród osób niechętnych do skorzystania z pomocy lekarza specjalisty czy też terapeuty. Należą do nich spożywanie produktów lub suplementów zawierających żeń-szeń, jagody jałowca brazylijskiego, liść pokrzywy, miłorząb, a także orzechy i pestki dyni. Należy pamiętać, że ze względu na postęp współczesnej medycyny impotencja jest problemem, z którym można sobie poradzić.