Jęczmyk - rodzaje i domowe sposoby leczenia

Czym jest jęczmyk?

Do jego głównych objawów należy obecność bolesnego obrzęku powieki i guzka zapalnego, któremu zazwyczaj towarzyszy zaczerwienienie. Niekiedy pierwszym objawem może być ogólny obrzęk i zaczerwienienie całej powieki, które z czasem zajmują mniejszy obszar. Jęczmyki mogą występować pojedynczo lub grupami i nie powodują żadnych utrudnień w procesie widzenia. Nie istnieją oficjalne dane, jednak są one dość częstą przypadłością. Zazwyczaj występują częściej u dorosłych niż u dzieci, czego domniemaną przyczyną jest większy poziom hormonów androgennych, zwiększona lepkość wydzieliny łojowej oraz częściej występujące zapalenie gruczołów Meiboma i trądzik różowaty. W znacznej większości (95% przypadków) jęczmień spowodowany jest zakażeniem gronkowcami, a za czynniki ryzyka rozwoju jęczmyka uważa się dysfunkcję gruczołów tarczkowych Meiboma, przewlekłe zapalenie brzegów powiek, trądzik różowaty oraz łojotokowe zapalenie skóry.

Jęczmyk a jego odmiany

O jęczmyku zewnętrznym mówimy wtedy, gdy obejmuje on mieszki włosowe rzęs. Powstaje zwykle na skutek zablokowania ich ujścia, a także zakażenia gruczołów łojowych Zeissa lub gruczołów Molla. Natomiast gdy jęczmień rozwija się w gruczołach tarczkowych Meiboma, określa się go wewnętrznym. Wspomniane gruczoły tarczkowe Meiboma produkują wydzielinę łojową lokującą się w głębi powieki w tzw. tarczce. Natomiast ujścia gruczołów Meiboma znajdują się w brzegach powiek. W przypadku zapalenia tych gruczołów lub zaburzenia ich funkcjonowania dochodzi do pogrubienia tkanek i zablokowania drogi przepływu wydzieliny łojowej, co na dalszym etapie skutkuje zakażeniem oraz pojawieniem się jęczmienia.

Domowe sposoby na jęczmyk

Zwykle w przypadku typowych jęczmyków rokowanie jest dobre, ponieważ najczęściej goją się one samoistnie i nie pozostawiają po sobie blizn. Możliwe jednak są nawroty choroby, nawet przy zachowaniu prawidłowego leczenia. Dzieje się tak zwłaszcza w sytuacji, gdy pacjenci z zapaleniem brzegów powiekowych nie dbają o ich higienę w sposób prawidłowy, np. poprzez niedokładne zmywanie makijażu. Oprócz profesjonalnej pomocy medycznej w przypadku pojawienia się jęczmyków istnieją także alternatywne metody radzenia sobie z ich objawami. Jednym z najbardziej znanych domowych sposobów jest pocieranie jęczmyka złotem, które dzięki bakteriobójczym właściwościom złota niekiedy okazuje się skuteczne. Najlepiej wykorzystać w tym celu ogrzaną obrączkę lub kolczyk, który przykłada się do zainfekowanego miejsca. Kolejną metodę stanowią kompresy z naparu ze świeżej pietruszki lub rumianku. Aby je przygotować, należy zalać wrzątkiem garść posiekanej pietruszki i przykrywać przez 15 minut. W uzyskanej w ten sposób wodzie należy zamoczyć wacik higieniczny lub gazę, a następnie nałożyć w miejsce jęczmyka (najlepiej na całą powiekę). Istnieją również metody, których nie stosuje się jedynie miejscowo, np. picie herbaty z mniszka lekarskiego, którą powinno przyjmować się przynajmniej dwa razy dziennie. Mniszek lekarski wspomaga usuwanie bakterii z organizmu. Aby wzmocnić działanie antybakteryjne, można również stosować okłady na powieki, które pozostawia się na noc. Pomocne w tej sytuacji są napary z zielonej herbaty, w których następnie namacza się waciki lub ręczniki. Należy pamiętać, że jęczmyki zazwyczaj ustępują samoistnie i nie powinny budzić naszego niepokoju. Jedynie często powracające mogą skłonić do monitorowania stanu naszego organizmu, ponieważ nawracający jęczmyk może być spowodowany nieleczoną cukrzycą lub rozpoczynającym się procesem chorobowym.