Kłykciny kończyste - przebieg, objawy, leczenie
Jak powstają kłykciny kończyste?
Określane również brodawkami płciowymi, kłykciny powstają najczęściej z powodu zakażenia wirusem HPV 6 oraz HPV 11. W niektórych przypadkach obecność kłykcin kończystych można zauważyć również na rękach, w przypadku których za powstawanie odpowiedzialny jest wirus brodawczaka ludzkiego typu 2. Ze względu na etiologię niektóre zakażenia mogą przebiegać całkowicie bezobjawowo, co zdarza się nawet w 50 % zakażeń. Wygląd oraz lokalizacja kłykcin, zależy również od płci. W przypadku kobiet, umiejscawiają się głownie w okolicy krocza - często na wargach sromowych oraz w okolicy odbytu. U mężczyzn natomiast można zauważyć je po wewnętrznej stronie napletka, co często prowadzi do powikłań, np. powstawania stulejki. Ze względu na przenoszenie się wirusa poprzez drogę płciową podczas różnorodnych kontaktów seksualnych, kłykciny mogą pojawić się na również na języku, w gardle oraz wargach. Nasilenie zmian może przebiegać również bardzo indywidualnie, dlatego u niektórych osób kłykciny kończyste występują pod postaci niewielkich zmian brodawkowych, a u innych przebierają bardzo duże kształty o kalafiorowatej budowie, przez co mogą całkowicie zajmować narządy płciowe. Rozwój brodawek również może się różnić, początkowo mają one postać miękkich, bezbolesnych grudek, które z czasem zaczynają powodować pieczenie, swędzenie oraz rozwijać stany zapalne w obrębie krocza. Niereagowanie na powstające zmiany, może spowodować powstawanie skupisk kłykcin, nazywanych kłykcinami Buschkego-Löewensteina, które nieleczone i zaniedbane mogą naciekać do okolicznych tkanek i przemienić się w zmianę o charakterze nowotworowym.
Kłykciny kończyste – diagnostyka i leczenie
Ze względu na to, że organizm może radzić sobie z wirusem brodawczaka ludzkiego, początkowo objawy nie są dostrzegalne, co utrudnia i opóźnia powstawanie diagnozy. Leczenie kłykcin kończystych powinna poprzedzać kompleksowa diagnostyka, pod kontrolą dermatologa oraz wenerologa. W trakcie diagnozy lekarz może smarować podejrzaną zmianę odpowiednim kwasem, aby uwidocznić miejsca zmienione chorobowo (dzięki kwasowi octowemu stają się one jaśniejsze i lepiej widoczne). Takie działanie pozwala również określić stopień zaawansowania choroby i zlecić wykonanie ewentualnej cytologii, gdy zmiana wygląda niepokojąco. Kolejnym krokiem jest wykonanie badania ginekologicznego, tzw. kolposkopii, aby określić, czy kłykciny objęły błonę szyjki macicy. Jest to istotne, ponieważ nabłonek macicy jest najbardziej podatne na powstanie niekorzystnych zmian.W przypadku rozpoznanie kłykcin kończystych nie warto leczyć ich domowymi sposobami, ponieważ mogą okazać się one mało skuteczne, a schorzenie to może ewaluować w nowotwór kolczystokomórkowy. Z tego powodyu powinno stosować się miejscowo maści, które zapobiegają podziałom komórkowym i hamują dalszy rozwój kłykcin. Są to np. cytostatyki, bleomecyna. Niestety kłykciny kończyste mają również charakter nawracający i ich miejscowe leczenie może przynieść tylko chwilowe ustąpienie choroby. Z tego względu w niektórych, zwłaszcza zaawansowanych przypadkach zaleca się zastosowanie metod chirurgicznych. Ważną kwestią w zapobieganiu kłykciną nadal pozostaje profilaktyka, w postaci stosowania prezerwatyw podczas kontaktów seksualnych oraz dbanie o higienę osobistą, zwłaszcza w miejscach publicznego użytku.
