Oparzenia chemiczne – charakterystyka i leczenie.

Rodzaje oparzeń

Na początek warto zapoznać się z różnymi rodzajami oparzeń, aby w przypadku konieczności udzielenia pomocy komuś, wiedzieć, co powinniśmy robić, a także, co powiedzieć ratownikowi medycznemu lub na izbie przyjęć w szpitalu. Wśród oparzeń wyróżniamy zatem:

·        Oparzenia termiczne – to najpowszechniej znany rodzaj oparzeń, do którego dochodzi w wyniku kontaktu skórnego z gorącą powierzchnią lub płynem. W przypadku oparzeń termicznych najczęstszym winowajcą jest brak ostrożności a bezpośrednią przyczyną np. wylanie wrzątku na skórę lub pryskanie gorącego oleju z patelni.

·        Oparzenia chemiczne – są to oparzenia wywołane przez kontakt skóry ze żrącymi środkami chemicznymi takimi jak kwasy, ługi czy też sole metali ciężkich.

·        Oparzenia elektryczne – oparzenie, którego bezpośrednią przyczyną jest przepływ prądu przez ciało. Wprawdzie doświadczenie tego zjawiska w postaci uderzenia pioruna to tak zwana „szansa jedna na milion”, natomiast bardzo łatwo doznać oparzenia za pośrednictwem domowej instalacji elektrycznej.

·        Oparzenia radiacyjne – powstaje poprzez wystawienie ciała na czynniki radioaktywne takie jak RTG, UV oraz skutkiem promieniowania słonecznego (niekontrolowanego opalania się).

Oparzenia chemiczne – szczegółowa charakterystyka i przyczyny

Oparzenia chemiczne, jak już zostało napomknięte wyżej, powstają poprzez kontakt skóry z substancją żrącą. Nie oznacza to jedynie konieczności wylania na siebie kwasu solnego czy innych śmiertelnie niebezpiecznych substancji, które zwykle spotyka się w laboratorium. Chociaż oczywiście i tam do wypadków dochodzi, gdy pracownicy nie przestrzegają zasad BHP.

Doznać oparzenia chemicznego można również w domu, stosując np. środki czystości wykorzystywane w kuchni czy w toalecie. Zanotowano wiele przypadków oparzeń spowodowanych na przykład nieprawidłowym użyciem płynów i proszków do przepychania rur. Niezależnie od tego, czy substancje żrące, które posiadamy, pochodzą z apteki, pasmanterii czy innego miejsca, należy przy ich użytkowaniu zachować wszelką ostrożność.

Wśród najbardziej niebezpiecznych przypadków oparzeń chemicznych znajdują się te z udziałem małych dzieci. Wszystkie tego typu środki należy przechowywać poza ich zasięgiem, aby uniknąć połknięcia lub dostania się do oczu.

Do środków, które są przyczyną największej ilości oparzeń należą:

·        środki chlorujące wodę w basenach,

·        środki czystości,

·        kwas z akumulatorów,

·        amoniak,

·        wybielacz,

·        środki do czyszczenia protez zębowych ,

·        środki wybielające do zębów.

Oparzenia chemiczne – zapobieganie

Podstawową przyczyną oparzeń chemicznych w miejscu pracy jest oczywiście nieprzestrzeganie przepisów BHP – zarówno przez pracowników jak i pracodawcę. Aby uniknąć wypadków, należy każdorazowo nosić oraz zaopatrzyć podwładnych w maski, okulary, rękawice i generalnie odzież ochronną.

Do wypadków z udziałem chemii dochodzi jednak również w domu. Oparzenia chemiczne wywołują tu między innymi środki czystości używane na co dzień przez domowników. Podstawą jest używanie rękawiczek, przepływ powietrza podczas użytkowania oraz przechowywanie chemii z daleka i poza zasięgiem wzroku oraz rąk dzieci. Są to podstawowe środki zapobiegawcze oparzeniom chemicznym.

Pierwsza pomoc w oparzeniach chemicznych

Podstawową reakcją w wypadku oparzenia chemicznego powinno być u poszkodowanego usunięcie substancji żrącej z ciała. Im krócej substancja bezpośrednio oddziałuje na skórę, tym następstwa będą mniejsze. Należy zatem przede wszystkim skierować na skórę strumień bieżącej wody i odczekać nawet do kilkunastu minut. Pierwsza reakcja na oparzenie jednak zależy również od tego, jaką konkretnie substancją uszkodziliśmy skórę.

Jeśli oparzymy skórę kwasami, należy płukać powierzchnie oparzenia roztworem sody oczyszczonej, mydła lub wodą wapienną. Przy oparzeniach ługami stosuje się roztwór kwasu octowego, cytrynowego lub borowego.

Po długiej płukance należy opatrzeć uszkodzoną skórę suchym i jałowym opatrunkiem, a następnie pilnie zgłosić się do lekarza!