PID o przebiegu nietypowym – przyczyny, objawy, leczenie, zapobieganie.
Czym właściwie jest PID? To skrót, pochodzący od angielskiej nazwy tego schorzenia: pelvic inflammatory disease. Bywa ono nazywane również zapaleniem narządów miednicy mniejszej oraz zapaleniem przydatków, do których należą jajniki i jajowody oraz otaczające je tkanki. Najczęściej dotyka młode kobiety (między 15. a 30. rokiem życia), już po inicjacji seksualnej. Jego objawy są zazwyczaj dość silne, czasem jednak mogą być na tyle utajone, że prowadzą do mylnej diagnozy (niestrawność, choroby przewodu pokarmowego). PID o przebiegu nietypowym może doprowadzić do groźnych powikłań, jeśli leczenie zostanie zaniechane lub zbyt późno podjęte. Dlatego w razie wszelkich wątpliwości należy zgłosić się do lekarza! Ustali on rozpoznanie i zaleci dalsze postępowanie.
PID o przebiegu nietypowym – przyczyny, czynniki ryzyka
Zapalenie narządów miednicy mniejszej jest wywoływane przez zakażenie bakteryjne. Bakterie, które stwarzają ryzyko zachorowania na PID to:
· paciorkowce,
· gronkowce,
· chlamydie,
· dwoinki rzeżączki.
W zdecydowanej większości przypadków bakterie dostają się do przydatków drogą wstępującą (czyli z zewnątrz). Wędrują od pochwy przez szyjkę macicy, która musi być w danym momencie rozwarta. Oznacza to, że szczególnym ryzykiem zachorowania na PID są obarczone kobiety, które niedawno rodziły lub poroniły, są po przebytym zabiegu ginekologicznym (również: łyżeczkowaniu) lub właśnie miesiączkują.
Zdarza się też, choć znacznie rzadziej, że bakterie docierają do jajników i jajowodów wraz z krwią (drogą zstępującą – od wewnątrz). W takim przypadku źródłem zakażenia jest już istniejąca infekcja w innym miejscu organizmu: w jamie ustnej (zęby), migdałkach czy wyrostku robaczkowym.
PID o przebiegu nietypowym – objawy, przebieg choroby
Zasadniczo zapalenie narządów miednicy mniejszej objawia się:
· silnym bólem w podbrzuszu,
· silnym bólem podczas współżycia lub badania ginekologicznego,
· wysoką temperaturą.
PID o przebiegu nietypowym charakteryzuje się dość podobnymi dolegliwościami, jednak znacznie mniej nasilonymi i skoncentrowanymi. U chorej mogą pojawić się także: ogólne osłabienie, złe samopoczucie, nudności, wymioty, biegunka, stan podgorączkowy. Z tego powodu zapalenie przydatków (w odmianie utajonej) bywa mylone z problemami żołądkowymi i chorobami układu pokarmowego.
PID o przebiegu nietypowym – diagnozowanie
Podobnie jak PID manifestują się między innymi: zapalenie błony śluzowej macicy, ciąża pozamaciczna, zapalenie jelit (nieswoiste) lub zapalenie wyrostka robaczkowego. Zatem w celu wykluczenia innych przyczyn dolegliwości odczuwanych przez pacjentkę należy wykonać badania takie jak morfologia krwi oraz analiza wymazu z szyjki macicy i z pochwy. Lekarz może też zbadać narząd rodny i okolice miednicy metodą obrazową – przy pomocy ultrasonografu.
Dodatkowo wykorzystuje się uogólniony wykaz charakterystycznych objawów, które muszą zostać potwierdzone przez lekarza podczas wywiadu i badania. Są to:
· bolesność i tkliwość macicy,
· bolesność jajników i jajowodów,
· bolesność szyjki macicy podczas poruszania się.
PID o przebiegu nietypowym – leczenie
Leczenie PID – zarówno standardowego, jak i tego o przebiegu nietypowym – polega przede wszystkim na stosowaniu terapii antybiotykowej. Leki są podawane w formie doustnej (tabletki, kapsułki) i domięśniowej (zastrzyki). Często stosuje się również globulki dopochwowe. Dodatkowo łagodzi się intensywność objawów poprzez leki przeciwzapalne i przeciwbólowe.
Należy bezwzględnie przestrzegać wszelkich zaleceń lekarza, ponieważ nieprawidłowe, zaniedbane lub całkowicie pominięte leczenie PID może mieć bardzo groźne skutki. Jeśli natomiast przebiegnie ono pomyślnie, choroba najprawdopodobniej nie spowoduje w przyszłości żadnych problemów zdrowotnych czy dolegliwości. W trakcie rekonwalescencji pacjentka powinna dużo wypoczywać, dbać o odpowiednie nawodnienie i unikać wysiłku fizycznego.
W niektórych, choć rzadkich przypadkach konieczna okazuje się hospitalizacja. Dzieje się tak, gdy leczenie ambulatoryjne nie przynosi pożądanych rezultatów, lub jeśli objawy są na tyle nasilone, że zagrażają zdrowiu czy życiu pacjentki.
