Trądzik torbielowaty - przyczyny, objawy, leczenie
Trądzik torbielowaty to choroba przybierająca postać różnego rodzaju wykwitów na powierzchni skóry. Z uwagi na to, że jest to ciężka odmiana trądziku, leczenie tego schorzenia powinno odbywać się pod nadzorem lekarza dermatologa. Jakie są przyczyny powstawania trądziku torbielowatego? W jaki sposób się objawia i czy pozostawia blizny?
Co to jest trądzik torbielowaty?
Trądzik torbielowaty zwany również trądzikiem grudkowo-cystowym lub guzkowo-torbielowatym to nic innego, jak zmiana skórna wypełniona płynną treścią. Gdy przestrzega się higieny (np. używanie osobnych ręczników wśród domowników), nie powinno dojść do zakażenia innej osoby. Dotyka głównie nastolatków.
Trądzik torbielowaty - objawy
Trądzik torbielowaty objawia się zazwyczaj w postaci krostek, grudek, guzków oraz cyst, mogących dawać dolegliwości bólowe. Wypełnione ropną wypryski są trudne do usunięcia, mogą pozostawiać po sobie dokuczliwe blizny oraz uszkodzenia skóry. Pierwszym objawem trądziku torbielowatego, w podobieństwie do innych jego odmian są zaskórniki. Następnie, przekształcają się one w grudkowo-krostkowe wykwity skórne, mające tendencję do rozrastania się i rozlewania. To z kolei może spowodować przeobrażenie się tych zmian w torbiele.
Trądzik torbielowaty - przyczyny występowania
Przyczyny powstawania trądziku torbielowatego wynikają z zaburzeń w obrębie działania gruczołów łojowych. Nadmierna produkcja sebum w połączeniu z powolnym procesem rogowacenia naskórka prowadzą do zapychania kanałów łojowych, w których namnażają się bakterie. Tak powstaje stan zapalny dający dolegliwości bólowe.
Co wpływa na nieprawidłową pracę gruczołów łojowych oraz co przyczynia się do powstawania trądziku torbielowatego?
-
predyspozycje genetyczne;
-
nadmiar androgenów dotyczący przeważnie mężczyzn;
-
nadmierna potliwość;
-
przebywanie w ciepłych, nie klimatyzowanych pomieszczeniach;
-
stosowanie kosmetyków zawierających tłuste składniki, zapychających pory;
-
kontakt z niektórymi substancjami chemicznymi;
-
zażywanie niektórych lekarstw.
Wbrew powszechnie panującym mitom, wystąpienie trądziku torbielowatego nie ma związku z nieodpowiednią higieną.
Leczenie trądziku torbielowatego
Leczenie trądziku torbielowatego to proces żmudny, długotrwały i trudny. Kuracja może trwać nawet kilkanaście miesięcy. Warto jednak uzbroić się w cierpliwość, bowiem prawidłowo poprowadzona terapia pozwoli na uwolnienie się od stresującej choroby.
W leczeniu trądziku torbielowatego dermatolodzy zalecają antybiotykoterapię. Antybiotyki (głównie tetracykliny) stosowane doustnie likwidują bakterie i eliminują stan zapalny skóry. Wraz z początkiem kuracji dawki leków są stosunkowo duże. Dobra wiadomość jest taka, że w momencie pojawienia się zauważalnej poprawy, dawki te są sukcesywnie zmniejszane.
Do leczenia trądziku torbielowatego wykorzystuje się także retinoidy, które spowalniają proces produkcji sebum, redukują stan zapalny oraz łagodzą i ograniczają działanie bakterii.
W niektórych przypadkach, dermatolog przepisuje środki antykoncepcyjne, aby uregulować działanie hormonów. Jeśli zachodzi konieczność, lekarze również decydują się na wprowadzenie sterydów bezpośrednio do zmiany skórnej po to, aby torbiel skurczyła się, a stan zapalny się zmniejszył.
W najcięższych przypadkach konieczna jest interwencja chirurgiczna, polegająca na usunięciu dużych zmian poprzez nacięcie rany.
Proces leczenia jest długotrwały, aby przyniosło ono oczekiwane efekty, należy pamiętać o prawidłowej pielęgnacji.