Wirusowe zapalenie wątroby typu C

Wirusowe zapalenie wątroby typu C – co to jest?

Wirus HCV istnieje w różnych podtypach i genotypach, które charakteryzują się zróżnicowaną podatnością na leczenie. Występująca najpowszechniej w Polsce odmiana podtypu b genotypu I jest wyjątkowo oporna na terapię i wykazują wysoką przeżywalność w warunkach niesprzyjających dalszej replikacji. W przeciwieństwie do WZW-A i WZW-B naukowcom nie udało się opracować skutecznej szczepionki, chroniącej przed niszczącym wpływem HCV. Wirusowe zapalenie wątroby przebiegać może w kilku stadiach, od postaci bezobjawowej po ostre zapalenie z niewydolnością wątrobową.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C – sposoby zakażenia

Niesterylny sprzęt medyczny naruszający ciągłość tkanek stanowi źródło zakażenia. Komórki wirusowe są transportowane pozajelitowo za pomocą naczyń krwionośnych. Aby HCV wniknął do krwiobiegu wystarczy zabieg transfuzji krwi lub wizyta w salonie kosmetycznym o niskim standardzie. Zakażenie występuje częściej u narkomanów, jest też domeną osób prowadzących bogate życie seksualne, jeśli aktywność seksualne przebiega bez zabezpieczenia. Infekcja następuje podczas długotrwałego przebywania z nosicielem wirusa, np. mieszkając z nim pod jednym dachem. Istnieje także zagrożenie przenoszenia komórek wirusowych z kobiety ciężarnej na rozwijający się płód.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C – objawy

Diagnostyka jest utrudniona przez bezobjawowy etap początkowy choroby. Żółtaczka dotyka 1/3 chorych. Objawy ustępują po zakończeniu ostrej formy dolegliwości, nie oznacza to jednak zakończenia żywotności wirusa u człowieka. Wirusowe zapalenie wątroby typu C  w postaci przewklekłej może wywoływać odpowiedź autoimmunologiczną. Symptomatyczne reakcje to m.in. trombocytopenia, porfiria, zapalenie kłębuszków nerek i tarczycy. Procesy zapalne są w stanie zaatakować także ośrodkowy układ nerwowy i ślinianki. Wylęganie trwa zwykle 7-8 tygodni.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C – diagnostyka

W przypadku podejrzenia wystąpienia wirusowego zapalenia wątroby typu C przeprowadza się test na obecność przeciwciał lub materiału genetycznego, który jest możliwy do wykrycia po upływie tygodnia lub dwóch od chwili zakażenia. Dla oceny aktualnego stanu wątroby dokonuje się biopsji, polegającej na delikatnym nakłuciu i pobraniu materiału. Jest to jednak opcja dosyć inwazyjna i lekarze częściej decydują się na morfologię krwi i elastografię. Ścieżka leczenie wymaga ustalenia podtypu i genotypu wirusa, którym zakaził się pacjent. Zaawansowana forma wirusowego zapalenia wątroby typu C, na podłożu której rozwinął się rak lub marskość może oznaczać tylko jedną szansę uratowania życia poprzez przeszczep gruczołu. Do operacji kwalifikują się pacjenci, u których rak wewnątrzwątrobowy osiągnął średnicę co najmniej 5 cm lub zaobserwowano 3 lub więcej zmian o średnicy 3 cm lub większej.