Wnętrostwo - przyczny, objawy, leczenie

Wnętrostwo – co to jest?

W prawidłowym rozwoju płodu jądra zstępują do worka mosznowego. Gonada umocowana więzadłem doogonowym i dogłowowym kieruje się w dół, prowadząc do zaniku więzadeł. Czasami proces ten zachodzi dopiero po urodzeniu i nie jest to zaburzenie. Jednak w wyniku wady rozwojowej może dojść do sytuacji,  w której jedno z genitaliów umiejscowi się w nietypowym miejscu – jamie brzusznej lub pachwinie. Wnętrostwo dotyczy ok. 3,4% wszystkich noworodków płci męskiej. Najbardziej zagrożeni są wcześniacy o niskiej masie przy porodzie.

Wnętrostwo – powikłania

Proces spermatogenezy wymaga nieco niższej temperatury w stosunku do przeciętnej ciepłoty organizmu. Worek mosznowy pełni więc ważną funkcję, schładzając jądra, umożliwiając tym samym regularną produkcję spermy. Jeśli jądro nie zstąpi do moszny, może dojść do jego przegrzewania się, grożąc rozwojem nowotworów. Im wyżej położone jest jądro, tym większe niebezpieczeństwo namnażania się komórek rakowych. Wzrasta również ryzyko stałej bezpłodności. Brak rozwiniętego jądra to również poważny problem natury estetycznej, którego efektem często jest traum psychiczna młodego, dojrzewającego chłopca.

Wnętrostwo – przyczyny

Problem może dotyczyć jednego lub obu jąder. Nie udało się dokładnie ustalić, z jakiego powodu gonady nie zstępują się we właściwy sposób, podejrzewa się, że to skutek niewłaściwego stężenia testosteronu we krwi w okresie płodowym i po porodzie. Wśród przyczyn rozróżnia się uwarunkowania genetyczne i zaburzenia endokrynologiczne. Na nieprawidłowy rozwój płodu wpływa równowaga hormonalna matki. Dysproporcja hormonów oddziaływa na życie płodowe i może opóźnić proces zstępowania jądra z jamy brzusznej do moszny. U dzieci między 4 a 5 rokiem życia rozwija się dźwigacz jąder. Rozrost tego mięśnia może spowodować wnętrostwo nabyte.

Wnętrostwo – rodzaje

Zaburzenie klasyfikuje się na podstawie ulokowania jąder. Wrodzony brak jąder w mosznie określa się jako anorchia. W przypadku wnętrostwa kanałowego gonada zatrzymuje się podczas procesu zstępowania jądra, w kanale pachwinowym. W odmianie brzusznej jądro może być wyczuwalne przy napięciu tłoczni brzusznej, jednak zwykle wymagana jest tomografia komputerowa, do potwierdzenia nienaturalnej lokalizacji. Zaburzenie nazywane jądrem wędrującym wiąże się z prawidłowym rozmieszczeniem gonady w worku mosznowym, jednak z tendencją do powracania do kanału pachwinowego.