Zwichnięcie stawu ramiennego – przyczyny, objawy, leczenie, fizjoterapia

Zwichnięcie stawu ramiennego – ogólna charakterystyka

Staw ramienny zbudowany jest głowy kości ramiennej i panewki łopatki. Taka budowa anatomiczna stawu powoduje, że zakres jego ruchomości jest bardzo duży, jednak obniżona jest jego naturalna stabilność. Zwiększa to ryzyko zwichnięcia, stawu ramiennego, czyli wysunięcia się głowy kości z panewki i utraty styczności powierzchni stawowych.

Staw ramienny stabilizowany jest obrąbkiem i więzadłami. Obrąbek otacza panewkę i umożliwia stabilną ruchomość stawu, podczas zwichnięcia zostaje on naderwany, podobnie jak torebka stawowa, więzadło oraz ścięgna. Prowadzi to do niestabilności stawu ramiennego.

Zwichnięcie stawu ramiennego – przyczyny

Do najczęstszych przyczyn zwichnięcia stawu ramiennego należą urazy, do których dochodzi podczas szeregu aktywności fizycznych (np. jazdy konnej czy gry w hokeja). Zwichnięcie następuje zazwyczaj na skutek upadku na wyprostowane ramię odwiedzione do boku lub upadku na część boczną ramienia. Uraz polega na przemieszczeniu głowy kości ramiennej – może dojść do przedniej lub tylnej translokacji tej struktury w stosunku do panewki. O przednim zwichnięciu stawu ramiennego mówimy, gdy głowa kości ramiennej przemieszcza się do przodu ku dołowi w stosunku do panewki łopatki, ten rodzaj urazu występuje najczęściej. Rzadziej dochodzi do przemieszczenia kości ramiennej do tyłu w stosunku do łopatki, ten typ jest trudniejszy do zdiagnozowania i leczenia. Do zwichnięcia stawu ramiennego może dojść również na skutek mikrourazów podczas uprawiania takich sportów, jak crossfit czy tenis.

Zwichnięcie stawu ramiennego – objawy

Typowymi objawami zwichnięcia stawu ramiennego są:

• silny ból w okolicy barku, zwłaszcza podczas próby wykonania ruchu ręką,

• ograniczenie ruchomości stawu,

• opuchlizna,

• krwiak,

• zniekształcenie obrysu stawu.

Dodatkowo podczas urazu pacjent może doznać omdlenia, mogą pojawić się wymioty i podwyższona temperatura ciała. Przy tego typu kontuzji może dojść do uszkodzenia innych struktur w okolicy stawu ramiennego, takich jak: nerw mięśniowo-skórny (brak czucia po bocznej stronie przedramienia), obrąbek stawowy panewki, nerw pachowy (zanik czucia w okolicy barku), czy stożek rotatorów.

Zwichnięcie stawu ramiennego – diagnostyka i leczenie

Aby zdiagnozować zwichnięcie stawu ramiennego wykonuje się zdjęcie RTG w celu potwierdzenia kierunku zwichnięcia i wykluczenia złamania. Bark nastawia się w znieczuleniu miejscowym, w celu zmniejszenia szans na wystąpienie powikłań. Po nastawieniu ponownie wykonuje się obrazowanie RTG, aby ocenić prawidłowość przeprowadzonej procedury medycznej. Następnie kończyna zostaje zaopatrzona na kilka tygodni przy pomocy opatrunku unieruchamiającego ramię, przedramię, obojczyk i łopatkę. Gdy urazowi towarzyszy złamanie kości, niejednokrotnie konieczna jest operacja chirurgiczna. Najczęściej jest to artroskopowa naprawa uszkodzonego obrąbka stawu ramiennego, zabieg polega na wprowadzeniu przez chirurga do ciała pacjenta narzędzi chirurgicznych i kamery. Po zabiegu bark unieruchamiany jest na okres do 6 tygodni, w trakcie którego wdrażana jest rehabilitacja.