Źrenica Adie’go – przyczyny, objawy, leczenie zespołu Adie’go

Źrenica Adie’go – charakterystyka

Źrenica Adie’go jest schorzeniem polegającym na tonicznym rozszerzeniu jednej źrenicy (znaczny odsetek zdiagnozowanych przypadków dotyczy jednego oka). Dolegliwość ta jest wywołana odnerwieniem mięśnia zwieracza rzęskowego na skutek zniszczenia włókien zwoju rzęskowego. Schorzenie to częściej dotyka kobiet, w bardzo rzadkich przypadkach jest dziedziczne.

Gdy wada dotyczy tylko źrenicy zjawisko to jest określane jako źrenica Adie’go lub źrenica Holmesa-Adie’go. Zespół Adie’go występuje jako odrębna jednostka chorobowa, mogą mu towarzyszyć inne choroby układu nerwowego, np. migrena.

Źrenica Adie’go – przyczyny

Źrenica Adie’go jest zaburzeniem neurologicznym o nieznanych przyczynach – w większości przypadków zespół Adie’go jest idiopatyczny. Istnieją przypuszczenia, że wpływ na nieprawidłowe działanie źrenic może mieć infekcja bakteryjna lub wirusowa, która działa na komórki nerwowe zwoju rzęskowego. Zniszczenie komórek nerwowych może też mieć miejsce na skutek urazów, powikłań chirurgicznych czy procesów autoimmunologicznych. Konsekwencją jest zanik odruchów mięśniowych mający wpływ na nieprawidłowości działania źrenic.

Źrenica Adie’go – objawy

Głównym objawem źrenicy Adie’go jest anizokoria źrenic – jest to nierówność źrenic, która może wystąpić w każdym wieku i u obojga płci. Rozszerzenie źrenicy powoduje spowolnienie reakcji na światło, a utrata prawidłowej akomodacji, czyli zwężanie się źrenicy podczas patrzenia z bliska, może być przyczyną problemów z czytaniem i powodować bóle w okolicy gałki ocznej, a także bóle głowy. Anizokoria samoistna, nazywana też anizokorią prostą, występuje u około 20% społeczeństwa. Różnica w szerokości źrenic jest zazwyczaj niewielka, do około 0,6 mm, a nasilenie nieprzyjemnych symptomów bywa zmienne, w zależności od okoliczności. Można rozpoznać ten typ anizokorii przy pomocy testów farmakologicznych.

Inne objawy źrenicy Adie’go obejmują:

• zaburzoną reakcją źrenic na światło.

• zaburzenia dostosowania się aparatu optycznego do postrzeganych przedmiotów

• nieprawidłowości w układzie krążenia u niektórych pacjentów

• przerost włókien mięśniowych utrzymujących zwieracz źrenicy w ciągłym skurczu,

• nadpotliwość.

Źrenica Adie’go – diagnostyka i leczenie

Proces diagnostyczny polega najczęściej na przeprowadzeniu dokładnego wywiadu lekarskiego i przeprowadzeniu badania okulistycznego. Sprawdzana jest reakcja źrenic na światło, reakcja konwergencji i akomodacji. Niejednokrotnie pacjenci poddawani są także badaniu tomografii komputerowej bądź rezonansu magnetycznego.

Lekarz może zalecić stosowanie okularów do czytania celem korekcji wzroku w zajętym oku, stosuje się też krople do oczu z zawartością pilokarpiny. Zespół źrenicy Adie’go nie powoduje zagrożenia dla życia pacjenta. W większości przypadków jakość życia poprawia stosowanie szkieł korygujących i kropli do oczu.