Wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna - jakie są ich przyczyny? Zapytaliśmy lekarza
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna to przewlekłe schorzenia, które należą do grupy nieswoistych chorób zapalnych jelit. Co niepokoi lekarzy, choroby te stają się coraz bardziej powszechne w społeczeństwie, zwłaszcza w krajach rozwiniętych. Jakie są ich przyczyny? Zapytaliśmy specjalistę gastroenterologa lek. med. Jacka Kowerzanow.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna - kto najczęściej choruje?
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna należą do grupy nieswoistych chorób zapalnych jelit. Oba schorzenia są przewlekłe i przebiegają z okresami rzutów oraz remisji.
„Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest przewlekłą chorobą rozlaną, zapalną, dotyczącą głównie błony śluzowej. Lokalizuje się w odbytnicy, bądź w odbytnicy i w pozostałej części jelita grubego.” - powiedział gastroentereolog lek. Jacek Kowerzanow.
„Jeśli chodzi o chorobę Leśniowskiego-Crohna, tutaj mówimy także o przewlekłej chorobie zapalnej, ale w przeciwieństwie do wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, obejmuje ona całą grubość ściany jelita i może też występować w innych częściach przewodu pokarmowego. Czyli w tym przypadku zmiany mogą być zlokalizowane zarówno w jamie ustnej, w żołądku, jelicie cienkim, jelicie grubym i odbytnicy.” - dodał lek. Jacek Kowerzanow.
Na WZJG i chorobę Crohna chorują głównie osoby młode między 20. a 40. rokiem życia.
„Niepokojące jest to, że zwiększa się ilość rozpoznania tych chorób, w szczególności w krajach rozwiniętych. Schorzenia te dotyczą głównie osób młodych. Szczyt zachorowań przypada między 20. a 40. rokiem życia. Drugi szczyt jest powyżej 60. roku życia.” - powiedział lek. Jacek Kowerzanow.
Jakie są przyczyny wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego-Crohna?
Są to choroby wieloczynnikowe, czyli spowodowane przez interakcję czynników genetycznych i środowiskowych.
„W obu jednostkach chorobowych jedna, podstawowa przyczyna nie jest znana. Przyjmuje się, że są to choroby wieloczynnikowe, występujące u osób z predyspozycjami genetycznymi poprzez zadziałanie czynnika zewnętrznego, środowiskowego. Głównie są to stres oraz infekcje przewodu pokarmowego. Jeśli chodzi o jednostkę Leśniowskiego-Crohna, palenie papierosów stanowi istotny czynnik ryzyka.” - powiedział lek. Jacek Kowerzanow.
„Podsumowując, musimy mieć predyspozycje genetyczne i czynnik zewnętrzny, pod wpływem których pojawiają się zaburzenia immunologiczne i rozwój stanu zapalnego.” - podkreślił lek. Jacek Kowerzanow.
Choroba Leśniowskiego-Crohna a palenie papierosów
Palenie tytoniu stanowi istotny czynnik ryzyka choroby Leśniowskiego-Crohna. Może nie tylko powodować nawrót objawów, ale, co najgorsza wywołać samą chorobę.
„Palenie wyrobów tytoniowych jest jednym z czynników, który może indukować rzut, bądź samą chorobę Crohna. Przy obu schorzeniach nie powinniśmy palić papierosów, jednak w szczególności jest to niewskazane przy chorobie Crohna. Istnieją ośrodki prowadzące biologiczne leczenie choroby Crohna, które dyskwalifikują pacjentów palących wyroby tytoniowe.” - powiedział lek. Jacek Kowerzanow.