Taki rumieniec oznacza kłopoty. To jeden z pierwszych objawów choroby skóry
“Pajączki” i rumieńce na twarzy to zmora bardzo wielu Polek i Polaków. Nie każdy zdaje sobie sprawę, że rumień może być początkowym objawem choroby skóry, która dotyka coraz więcej osób po 40. roku życia - trądzik różowaty. Warto mieć świadomość, czy ten problem dotyczy właśnie nas, ponieważ nieleczony będzie postępować.
Objawy trądziku różowatego
Trądzik różowaty jest specyficzną odmianą trądziku i niewiele ma wspólnego z trądzikiem pospolitym, typowym dla okresu dojrzewania. Trądzik różowaty, w przeciwieństwie do innych odmian trądziku nie ma bezpośredniego podłoża łojotokowego i w tym przypadku nie obserwuje się zaskórników.
Trądzik różowaty, nazywany jest „trądzikiem dorosłych”, ponieważ występuje u osób między 20. a 50. rokiem życia, a nasilenie objawów przypada na wiek 40-50 lat. Częściej dotyka kobiety, jednak u mężczyzn przebiega w cięższej postaci.
Objawy trądziku różowatego to:
- przejściowy lub stały rumień, występujący w środkowej części twarzy,
- rozszerzone, drobne naczynia krwionośne o czerwonym zabarwieniu,
- zapalne grudki i krostki,
- zaostrzenie rumienia na twarzy po ekspozycji na czynniki zewnętrzne (np. silne emocje, alkohol, tytoń, zimno, gorąco),
- nadwrażliwość skóry twarzy,
- pieczenie skóry twarzy,
- złuszczanie skóry twarzy.
Cechą charakterystyczną trądziku różowatego jest przejściowy lub stały rumień, występujący w środkowej części twarzy. Najczęściej pojawia się pod wpływem różnych czynników, takich jak m.in. emocje, używki, zimno, gorąco. W bardzo wielu przypadkach obecne są teleangiektazje (rozszerzone, drobne naczynia krwionośne o czerwonym zabarwieniu). Pacjenci często zmagają się z obrzękami, pieczeniem, a nawet złuszczaniem skóry twarzy. Mogą także pojawiać się grudki i krostki.
Etapy rozwoju trądziku różowatego
Trądzik różowaty, jeśli nie jest leczony, postępuje. Wyróżnia się 3 etapy rozwoju trądziku różowatego:
Stadium I (przedchorobowe):
- nadwrażliwość skóry na czynniki zewnętrzne,
- często nawracający rumień;
Stadium II:
- znaczna nadwrażliwość skóry,
- tworzenie się grudek i krostek,
- poszerzenie ujść gruczołów łojowych,
- zajęcie obszaru oczu;
Stadium III:
- liczne zapalne guzki,
- występowanie czyraków,
- przerost i włóknienie gruczołów łojowych,
- przerost tkanki - powstanie guzowatego nosa.
Przyczyny trądziku różowatego
Bezpośrednia przyczyna trądziku różowatego nie została jeszcze dokładnie poznana. Chorzy wykazują tendencję do wzmożonej reakcji naczyniowo – ruchowej na obszarze twarzy pod wpływem działania różnych czynników, takich jak m.in. emocje, używki, zimno, gorąco. Wśród nich dużą rolę odgrywa nadmierne spożywanie alkoholu.
U znacznej części pacjentów obserwuje się współistnienie przewlekłego nieżytu żołądka, zaburzeń wydzielania żółci oraz zakłóceń fizjologicznej flory przewodu pokarmowego. Przypuszcza się rolę dwóch drobnoustrojów: pasożyta nużeńca Demodex foliculorum oraz bakterii Helicobacter pylori.
Leczenie trądziku różowatego
Trądzik różowaty jest chorobą przewlekłą, wymagającą długotrwałej terapii. Leczenie z reguły ma na celu złagodzenie objawów i zapobieganie nawrotom.
Jako że, trądzik różowaty rozwija się pod wpływem reakcji immunologicznej na działanie bodźców zewnętrznych, przede wszystkim należy unikać czynników wywołujących, takich jak:
- stres,
- intensywna aktywność fizyczna,
- ciepło (zbyt wysoka temperatura otoczenia, gorące potrawy i napoje, sauna,),
- zimno (zbyt niska temperatura otoczenia),
- czynniki klimatyczne (wiatr, mróz),
- ekspozycja na promienie słoneczne (również solarium),
- używki (alkohol, papierosy),
- ostre przyprawy,
- drażniące kosmetyki,
- niektóre leki (steroidy, leki rozszerzające naczynia).
W zależności od sklasyfikowania danego przypadku, dobiera się odpowiednią formę terapii. W leczeniu stosowane są różnorodne preparaty, m.in. antybiotyki, inhibitory kalcyneuryny, kwas azelainowy, nadtlenek benzoilu, retinoidy. W przypadku bardziej zaawansowanego przebiegu choroby, wskazane jest przyjmowanie leków doustnych.
Jeśli chodzi o pielęgnację, zaleca się używanie delikatnych środków pielęgnacyjnych oraz stosowanie skutecznej ochrony przeciwsłonecznej. Warto wybierać preparaty o właściwościach uszczelniających naczynia krwionośne, które zawierą w składzie m.in. witaminę C, witaminę K, rutynę, arnikę, flawonoidy, alantoinę, związki krzemu oraz wyciągi z kasztanowca, cyprysu, dębu czy miłorzębu.
