Gwiazda "365 dni" szczerze o "dwubiegunówce". Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego
Michele Morrone, włoski aktor i piosenkarz, znany z głównej roli w filmie “365 dni” - ekranizacji bestsellerowej powieści Blanki Lipińskiej, wyznał że zmaga się z chorobą psychiczną. Ma CHAD, czyli chorobę afektywną dwubiegunową. Ma ją dwa procent Polaków – zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Oficjalnie, bo wielu jest niezdiagnozowanych. Co to jest CHAD? O komentarz poprosiliśmy psychiatrę.
Michael Morrone o CHAD - chorobie afektywnej dwubiegunowej
Michael Morrone zdobył rozgłos dzięki udziałowi w filmie „365 dni”, ekranizacji książki Blanki Lipińskiej. W rozmowie z Plejadą aktor i muzyk wyznał, że choruje na chorobę afektywną dwubiegunową:
„Nazwałem swój album Double (ang.- podwójny), gdyż rok temu zdiagnozowano u mnie dwubiegunowość. Po prostu przyszło mi to do głowy, bycie „podwójnym” – powiedział Morrone.
Wspomniał również, że w przeszłości chorował na depresję.
Czym jest choroba afektywna dwubiegunowa - CHAD?
Choroba afektywna jest jedną z chorób afektywnych: „ Klasyczny podział chorób afektywnych obejmuje chorobę afektywną jedno i dwu – biegunową. Choroba afektywna jednobiegunowa charakteryzuje się regularnie nawracającymi depresjami, kiedy pojawiają się epizody obniżonego nastroju. W chorobie afektywnej dwubiegunowej, oprócz epizodów depresyjnych mamy także epizody innego rodzaju. Wyróżnia się trzy głównie epizody: maniakalne, hipomaniakalne i depresyjne” . - powiedział psychiatra Adam Bełda.
Choruje na nią ok. 2% społeczeństwa. Na chorobę afektywną dwubiegunową częściej chorują jednak kobiety. W odróżnieniu od choroby afektywnej jednobiegunowej, typ 2 jest bardziej uciążliwy: „Depresja może występować nawet przez 50% czasu życia, a epizody maniakalne w zasadzie nie występują. Pojawiają się epizody hipomaniakalne, czyli okresy podwyższonego nastroju, ale bez dodatkowych objawów, które świadczyłyby o rozwiniętej w pełni manii” . - powiedział psychiatra Adam Bełda.
Michele Morrone i objawy choroby dwubiegunowej - CHAD
Osoba chora miewa okresy manii, przygnębienia lub depresji. Może być nadmiernie podekscytowana i energiczna. W stanie depresji traci radość, energię i wszystkie pragnienia. Łagodniejszą formą manii jest hipomania – wówczas chory może mieć mniejsze zapotrzebowanie na sen, być bardziej energiczny i bardziej pozytywnie nastawiony do rzeczywistości.
W stanie ciężkiej manii i depresji chory miewa zniekształcony obraz rzeczywistości. Może być przekonany, że ktoś go prześladuje i oczernia. Jego podwyższony nastrój i wysoka pewność siebie sprawiają, że osoby z jego otoczenia nierzadko zaczynają wierzyć w to, co mówi chory.
„ Mogą wystąpić różnego rodzaju urojenia wielkościowe, czyli przekonanie o własnej wyjątkowości czy posiadaniu niecodziennych mocy. W związku z pojawianiem się nierealistycznego postrzegania rzeczywistości, mania jest dość niebezpiecznym okresem i zazwyczaj kończy się stosunkowo szybkim trafieniem pacjenta do szpitala ”. - powiedział psychiatra Adam Bełda.
