Wągrzyca - przyczyny, objawy i leczenie

Wągrzyca - definicja

Wągrzyca to choroba spowodowana rozwojem pasożyta Taenia solium. Typowym żywicielem tasiemca uzbrojonego są zwierzęta hodowlane, zwłaszcza świnie. Jednak może dojść do zakażenia u człowieka, który jest ostatnim żywicielem pasożyta. Larwy mające kilka lub kilkanaście mm średnicy wylęgają się w mięśniach, układzie nerwowym lub tkance podskórnej. Zdarzają się również przypadki wykrycia tasiemca w oku. Dorosła, rozwinięta forma jest w stanie osiągnąć nawet kilka metrów długości. Najwięcej przypadków diagnozuje się poza kontynentem europejskim – na Bliskim Wschodzie, w Azji i w Ameryce Południowej.

Wągrzyca – jak dochodzi do zakażenia?

W ostatnich latach choroba występuje bardzo rzadko. To efekt polepszenia stanu sanitarnego gospodarstw rolnych i hodowlanych oraz wprowadzenia regularnych badań weterynaryjnych. Wągrzyca atakuje świnie, natomiast człowiek może zostać przypadkowym nosicielem. Aby doszło do rozwoju tej dolegliwości, do organizmu muszą dostać się jaja pasożyta. Ich siedliskiem mogą być surowe i niedogotowane wyroby mięsne, pochodzące z niesprawdzonych źródeł. Istnieje też ryzyko w postaci refluksu treści jelitowej – jaja mogą przedostać się do żołądka, gdzie z czasem wykluje się pasożyt.

Wągrzyca – rozwój choroby

Z zagnieżdżonych w żołądku jaj powstają onkosfery, czyli pierwsze stadium larwalne tasiemca, wyposażone w haczyki. Z czasem przeradzają się w wągry. W tym stadium pasożyt jest zdolny pobudzać odpowiedź immunologiczną nosiciela, wydzielając specyficzne substancje, jak prostaglandyn. Organizm człowieka reaguje zapaleniem, szczególnie w przypadku zlokalizowania larw w ośrodkowym układzie nerwowym. Pasożytnicze formy obumierają, a wokół nich formują się ziarniniaki, powodując obrzęk.

Wągrzyca – objawy

Choroba pasożytnicza przebiega bezobjawowo u prawie połowy wszystkich pacjentów. Jeśli wągry są zlokalizowane pod skórą, mogą pojawić się wyczuwalne zgrubienia. Dopiero występowanie larw w oku lub ośrodkowym układzie nerwowym powoduje rozwój klinicznej formy dolegliwości. Ta postać wągrzycy, nazywana neurocysticerkozą jest wyjątkowo niebezpieczna. Larwy mogą rozprzestrzenić się w oponach mózgowych, tkance nerwowej i splotach naczyniowych. Powoduje to wzrost ciśnienia we wnętrzu czaszki, które przejawia się w powracających bólach głowy, zawrotach i nudnościach. Pod wpływem ciśnienia zanika kora mózgowa, co skutkuje otępieniem. Rozwojowi dolegliwości towarzyszą drgawki. W nielicznych przypadkach dochodzi do porażenia nerwów i zapalenia opon mózgowych.