Złamanie obojczyka

Obojczyk

Obojczyk jest kością długości ok. 15 cm łączącą łopatkę i mostek. Do jego funkcji można zaliczyć:

• stanowienie podpory, na której zawieszone są łopatka oraz kończyna górna;

• zapewnienie ręce pełnego zakresu ruchu poprzez oddalenie jej od klatki piersiowej;

• umożliwienie swobodnego poruszania się łopatki po ścianie klatki piersiowej;

• ochronę wiązki nerwowo-naczyniowej zaopatrującej kończynę górną;

• przekazywanie uderzeń z kończyny górnej na szkielet osiowy.

Przyczyny złamań obojczyka

Do złamań obojczyka dochodzi stosunkowo często – stanowią one ok. 5% wszystkich złamań u dorosłych. Przyczynami złamań tej kości są zazwyczaj upadki lub wypadki komunikacyjne, w czasie których dochodzi do lądowania na ramieniu. Jedną z częstszych przyczyn urazów obojczyka są też sporty kontaktowe, np. hokej czy rugby.

Na złamania bardziej narażone są osoby starsze, z osteoporozą – ze względu na zmniejszoną gęstość kości do złamania może dojść np. podczas upadku na wyprostowaną rękę.

Objawy złamania obojczyka

Jak każdemu złamaniu, także temu towarzyszy silny ból. Miejsce złamania może być opuchnięte, zaczerwienione oraz tkliwe. Przez odczuwany ból mogą pojawić się trudności z oddychaniem, utrudnione będzie poruszanie ręką.

Pierwsza pomoc w złamaniu obojczyka

Ze względu na duże prawdopodobieństwo przemieszczenia się odłamów kostnych powstałych w wyniku złamania, konieczne jest natychmiastowe unieruchomienie ręki w stawie barkowym. Unieruchomienie kończyny ma na celu zapobieżenie przemieszczania się fragmentów kości, które mogłyby wydłużyć proces leczenia. Bark można unieruchomić przytrzymując rękę przy tułowiu przy pomocy chusty trójkątnej lub bandaża. Gdy bark jest zabezpieczony, należy jak najszybciej udać się do lekarza.