Ambro
Ambro – skład i dawkowanie
Postać framceutyczna leku Ambro to płyn doustny. W opakowaniu znajduje się butelka z oranżowego szkła, razem z kieliszkiem PP i kroplomierzem PE. 1 ml płynu (ok. 20 kropli) posiada 15 mg substancji czynnej w postaci chlorowodorku ambroksalu. Substancje pomocnicze produktu to: p-hydroksybenzoesan metylu, p-hydroksybenzoesan propylu, kwas cytrynowy jednowodny, wodorotlenek sodu roztwór 32%, esencja malinowa (Silesia 7511076) i woda oczyszczona. Okres ważności leku wynosi 3 lata, zaleca się przechowywanie w miejscu zaciemnionym, w temperaturze poniżej 25ºC. Dawkowanie różni się w zależności od wieku pacjenta. Dzieci poniżej 2 roku życia powinny przyjmować 15 mg chlorowodorku ambroksolu na dobę (10 kropli podawane 2 razy dziennie). Starsze dzieci mogą przyjmować większą dawkę, maksymalnie 90 mg chlorowodorku ambroksolu na dobę w ciągu pierwszych 2-3 dni leczenia, u dzieci powyżej 12 lat. W stanach ciężkiej niewydolności nerek należy zmniejszyć dawki lub wydłużyć odstępy między nimi. Produkt należy podawać po spożyciu posiłku, nie zaleca się stosowania na noc. Płyn może być rozcieńczony w herbacie, mleku, wodzie lub soku owocowym. W trakcie przyjmowania organizm powinien być odpowiednio nawodniony. Czas trwania terapii dobiera się indywidualnie, zależnie od przebiegu choroby i zaleceń.
Ambro – zastosowanie
Wskazaniem do podawanie preparatu jest leczenie wspomagające w przypadku ostrych i przewlekłych chorób dróg oddechowych, podczas których odkrztuszanie wydzieliny oskrzelowej przebiega w sposób utrudniony. Substancja czynna stymuluje rzęski nabłonka oddechowego oraz zwiększa produkcję wydzieliny rzadkiej w drzewie oskrzelowym.
Ambro – przeciwwskazania i środki ostrożności
Przeciwwskazania dotyczą osób uczulonych na chlorowodorek ambroksolu lub jeden z pozostałych składników leku Ambro. Szczególne środki ostrożności dotyczą pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy oraz chorych z osłabionym odruchem kaszlowym i zaburzeniami oczyszczania rzęskowego, gdyż istnieje ryzyko zalegania wydzieliny. Związki konserwujące zawarte w leku Ambro (p-hydroksybenzoesany) mogą wywołać reakcje alergiczne. Ciężkie reakcje skórne występują rzadko (np. zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie naskórka) i mogą objawiać się początkowo objawami przypominającymi infekcję grypy (gorączka, kaszel, ból gardła, zapalenie błony śluzowej nosa), dlatego każde nowe zmiany zauważone w obrębie skóry należy niezwłocznie zgłosić lekarzowi a leczenie w przypadku reakcji skórnej przerywa się. Substancja czynna nasila działanie kaszlu na początku stosowania, u pacjentów ze stwierdzoną astmą oskrzelową.
Ambro – wpływ na płodność, ciążę i laktację
Substancja czynna jest zdolna przenikać przez barierę łożyska, jednak badania przeprowadzane na zwierzętach nie wykazały szkodliwości leku na przebieg ciąży, rozwój zarodka i rozwój po urodzeniu. Jednak kobiety ciężarne powinny zachować ostrożność podczas przyjmowania leku, a stosowanie w pierwszym trymestrze ciąży nie jest zalecane. Chlorowodorek ambroksolu przedostaje się do mleka kobiecego, chociaż niekorzystny wpływ substancji czynnej na niemowlę nie jest oczekiwany, to odradza się przyjmowania preparatu w okresie laktacji.