Elicea – działanie, zastosowanie i skutki uboczne.
Lek Elicea stosuje się przede wszystkim w depresji o ciężkim przebiegu oraz gwałtownych i intensywnych napadach lękowych. Istnieje jednak wiele subtelności związanych ze stosowaniem tego farmaceutyku oraz z sytuacjami, które wykluczają terapię przy jego pomocy. Zanim zaczniemy przyjmowanie leku Elicea, warto zatem zapoznać się dokładnie, przynajmniej raz, z ulotką dołączoną do opakowania oraz oczywiście uprzednio porozmawiać z lekarzem, który przepisuje nam lek. Jeżeli jednak zapomniałeś zapytać o coś psychiatrę, a ulotka nie wydaje ci się w jakiejś kwestii jasna, zapraszamy do lektury niniejszego artykułu. Znajdziesz w nim wiele przydatnych informacji podanych w przystępny sposób. Życzymy miłej lektury!
Lek Elicea – zastosowanie i charakterystyka
Substancją czynną leku Elicea jest escytalopram, który stosowany jest przede wszystkim w leczeniu depresji o ciężkim przebiegu oraz stanów lękowych o bardzo silnych objawach (zespół lęku napadowego, również z agorafobią; fobia społeczna, zespół lęku uogólnionego, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne). Jest to zatem farmaceutyk o silnym działaniu wykorzystywany głównie w dających bardzo intensywne objawy zaburzeniach nastroju.
Sam escytalopram należy do substancji, które wchodzą w skład grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Zadaniem tych leków, poprzez bezpośrednie działanie na układ serotoninergiczny w mózgu, jest zwiększenie stężenia serotoniny w organizmie. Zaburzenia czynności serotoniny odgrywają dużą rolę w zaburzeniach depresyjnych. Zdarza się w wielu przypadkach, że mimo opracowania na terapii traumatycznej sytuacji, która zaistniała w życiu pacjenta, w dalszym ciągu występują objawy depresji ze względu między innymi na spustoszenia, które w organizmie potrafi poczynić stres. Wówczas farmakoterapia może okazać się konieczna jeszcze przez wiele miesięcy, być może nawet na stałe.
Lek Elicea – ostrzeżenia i środki ostrożności
Jak ma to miejsce w przypadku każdego innego leku, tak i leku Elicea nie należy stosować w kilku sytuacjach. Poniżej wymieniamy te całkowicie wykluczające farmakoterapię przy jego pomocy:
· uczulenie na escytalopram lub którykolwiek ze składników leku Elicea,
· przyjmowanie innych leków należących do grupy inhibitorów MAO, w tym selegilinę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona), moklobemid (stosowany w leczeniu depresji) oraz linezolid (antybiotyk).
Podczas przeprowadzania wywiadu lekarskiego psychiatra na pewno sam o to spyta, ale nie zaszkodzi również, żebyś sam pamiętał o konieczności powiedzenia o wszystkich lekach, które aktualnie przyjmujesz oraz o schorzeniach, na które cierpisz. Szczególną ostrożność w leczeniu preparatem antydepresyjnym Elicea należy zachować, gdy:
· pacjent doświadcza epizodów padaczki (tu może wystąpić konieczność odstawienia leku),
· pacjent cierpi na zaburzenia czynności wątroby lub nerek (konieczność optymalizacji dawki w konkretnym przypadku),
· pacjent choruje na cukrzycę lub chorobę niedokrwienną serca,
· pacjent ma zmniejszone stężenie sodu we krwi lub zwiększoną skłonność do krwawień oraz powstawania siniaków,
· pacjent jest leczony elektrowstrząsami,
· pacjenci poniżej 18. roku życia,
· planowanie ciąży, ciąża, karmienie piersią (ostateczna decyzja w kwestii wprowadzenia leków należy do psychiatry jednak należy mieć świadomość, że stosowanie leku Elicea może mieć ogromny negatywny wpływ na zdrowie dziecka).
Lek Elicea – stosowanie i działania niepożądane
Stosowanie leku Elicea powinno odbywać się pod ścisłym nadzorem lekarza prowadzącego (psychiatry). Dawkowanie zatem również zależy od lekarza, natomiast najczęściej zaczyna się od małej dawki w postaci 5 mg (1 tabletki) na dobę. Dawka może zostać zwiększona do maksymalnie 20 mg dziennie. Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą. Lek Elicea można przyjmować razem z jedzeniem lub niezależnie od posiłku – nie ma to wpływu na jego wchłanianie.
Jak każdy lek tego typu, Elicea może wywołać szereg działań niepożądanych. Niektóre z nich mogą wynikać z nieprawidłowego stosowania farmaceutyku (przekroczenia zalecanej dawki, łączenia leku z alkoholem czy nieregularne stosowanie), inne natomiast są reakcjami nadwrażliwości organizmu lub brakiem odporności na silne działanie substancji zawartych w leku. Najczęściej występujące skutki uboczne stosowania leku Elicea to:
· nieprawidłowe krwawienia np. z przewodu pokarmowego,
· obrzęk skóry, języka, warg,
· trudności w oddychaniu i przełykaniu,
· wysoka gorączka, niepokój ruchowy, splątanie, drżenie i skurcze mięśni,
· trudności w oddawaniu moczu,
· napady drgawkowe,
· żółte zabarwienie skóry lub gałek ocznych.
W wymienionych wyżej przypadkach należy niezwłocznie zgłosić się na pogotowie ratunkowe. W przypadku objawów wymienionych niżej decyzja o odstawieniu leku lub optymalizacji dawki należy do lekarza:
· nudności,
· niedrożność nosa lub katar (zapalenie zatok),
· zmniejszenie lub zwiększenie łaknienia
· niepokój, pobudzenie, nietypowe sny, trudności w zasypianiu, senność, zawroty głowy,
· ziewanie, drżenie, pieczenie skóry,
· biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w jamie ustnej,
· nadmierne pocenie,
· bóle stawów i bóle mięśni,
· zaburzenia seksualne (opóźnienie wytrysku, zaburzenia wzwodu, zmniejszony popęd płciowy oraz trudności w osiągnięciu orgazmu u kobiet),
· uczucie zmęczenia, gorączka,
· zwiększenie masy ciała,
· pokrzywka, wysypka, swędzenie (świąd),
· zgrzytanie zębami, pobudzenie ruchowe (pobudzenie), nerwowość, napady lęku,
· zaburzenia snu, zaburzenia smaku, omdlenia (utrata przytomności),
· rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, szumy uszne,
· wypadanie włosów,
· krwawienie z pochwy,
· zmniejszenie masy ciała,
· szybkie bicie serca,
· obrzęk kończyn górnych lub dolnych,
· krwawienie z nosa,
· agresja, depersonalizacja, omamy,
· wolne bicie serca.