Erlichioza – przyczyny, objawy i leczenie.
Erlichioza to bardzo powszechna choroba na terenie Stanów Zjednoczonych. Pod wieloma względami ma dużo wspólnego z naszą europejską boreliozą – tak samo wywoływana jest przez kleszcze, a dokładniej przez bakterie przenoszone głównie przez kleszcza czarnonogiego zwane bakteriami Ehrlichia. Do zakażenia dochodzi poprzez ugryzienie, gdy bakterie dostają się do krwi, a następnie do narządów w całym ciele. Warto poznać objawy erlichiozy, aby w porę przeciwdziałać dalszemu rozwojowi choroby, gdy już pojawią się pierwsze jej symptomy.
Erlichioza – występowanie i pierwsze przypadki
Pierwszy raz erlichioza została rozpoznana i opisana w 1986 roku, a w Europie pojawiła się 5 lat późnej na terenie Portugalii. Obecnie występowanie choroby obserwuje się przede wszystkim w środkowo-zachodnich oraz południowo-wschodnich stanach USA oraz w Meksyku. W Polsce również zdarzają się pojedyncze przypadki przenoszenia bakterii powodującej erlichiozę, głównie latem na terenach wiejskich, jednak jest to na tyle sporadyczne, że częściej obserwuje się ją u turystów powracających z USA.
Erlichioza – przyczyny
Chorobę wywołują bakterie z rodzaju Ehrlichia w dwóch postaciach, a każda z nich odpowiedzialna jest za inną odmianę choroby:
· Pierwszą odmianą jest ludzka monocytarna erlichioza (HME), którą wywołują bakterie Ehrlichia chaffeensis.
· Drugą odmianą jest ludzka granulocytarna erlichioza (HGE), którą wywołują bakterie Anaplasma phagacytophilum (stara nazwa - Ehrlichia phagacytophilum).
W Ameryce bakterie rozpowszechniane są przez kleszcze z rodzaju Ambyomma americanum, a w Europie przez Ixodes ricinus, czyli przez tzw. kleszcza pospolitego, którego wszyscy znają lepiej, jako winowajcę zachorowań na boreliozę. Kleszcze te żywią się ludzką krwią. W momencie „wgryzienia się” w ciało ofiary dochodzi do zakażenia krwi bakteriami i w ten sposób zaczyna się proces wylęgania erlichiozy.
Objawy erlichiozy
Duże znaczenie dla występowania objawów erlichiozy ma lokalizacja bakterii, które dostały się do organizmu, a choroba może dotyczyć wielu narządów i układów w organizmie ludzkim. W obu postaciach choroby objawy są podobne, różni je natomiast ich nasilenie.
Tak na przykład wśród objawów ludzkiej erlichiozy monocytarnej dominują bóle stawów oraz zmiany skórne, przede wszystkim rumień. W przypadku ludzkiej erlichiozy granulocytarnej prym wiodą objawy charakterystyczne dla przebiegu zwykłej grypy takie jak złe samopoczucie, gorączka, dreszcze, bóle, głowy, mięśni i stawów. Pojawiać się mogą czasem również nudności, wymioty, biegunki, nieżyt gardła oraz (nawet!) zaburzenia świadomości.
Ciężkie postaci erlichiozy mogą prowadzić do rozwoju poważnych problemów z wydolnością pracy serca, nerek, układu oddechowego oraz spowodować liczne zaburzenia neurologiczne. Wśród wszystkich pacjentów 1 na 100 przypłaca chorobę śmiercią.
Rozpoznanie erlichiozy
Diazgnozowanie erlichiozy polega na badaniu krwi pod kątem obecności specyficznych dla tego przypadku przeciwciał przeciw bakterii, która wywołuje erlichiozę (test serologiczny). Można również wykonać badanie przy pomocy łańcuchowej reakcji polimerazy (PCR), aby ustalić obecność we krwi DNA ehrlichii.
