Tak krok po kroku umiera człowiek. 5 etapów agonii

1. Życie zredukowane – pierwsze oznaki, że zbliża się koniec

Pierwszy etap agonii to moment, w którym organizm stopniowo traci zdolność do normalnego funkcjonowania.

Dochodzi do osłabienia ośrodkowego układu nerwowego, co może powodować zaburzenia świadomości . Układ krążenia oraz oddechowy zaczynają działać wbrew swojemu naturalnemu rytmowi.

Osoba w tym stanie może nie mieć ochoty na wychodzenie z domu, a także powoli tracić zdolność komunikacji. Może pojawić się zmęczenie, senność oraz wycofanie się z kontaktów z bliskimi.

2. Życie minimalne – coraz większe osłabienie

Na tym etapie funkcje życiowe zostają ograniczone do absolutnego minimum. Osoba umierająca niemal cały dzień spędza w łóżku, rzadziej otwiera oczy, coraz częściej przebywa w stanie letargu.

Dodatkowo może mieć trudności z przełykaniem , nie mieć apetytu i tracić na wadze. Następuje znaczny spadek ciśnienia krwi, oddech staje się wyraźnie wolniejszy. Występują także zaburzenia termoregulacji – skóra staje się chłodniejsza, a kończyny mogą być sine z powodu pogorszenia krążenia. Czytaj także: Co mówią chorzy przed śmiercią? Onkolog wskazał cztery zdania

3. Śmierć pozorna – cienka granica między życiem a śmiercią

To etap, który stanowi przejście między życiem minimalnym a śmiercią kliniczną. Organizm funkcjonuje wówczas na granicy swoich możliwości – oddech jest ledwie zauważalny , a puls słaby i trudny do wykrycia.

Ciekawe jest to, że umierająca osoba może doświadczyć pobudzenia terminalnego , czyli chwilowej poprawy samopoczucia, po której wszystko wraca do "normy". Dodatkowo mogą pojawić się halucynacje i majaczenie.

Na tym etapie często dochodzi do charakterystycznego rzężenia przedśmiertnego (tzw. grzechotki śmierci), spowodowanego zaleganiem wydzieliny w drogach oddechowych. Czytaj także: Ten dźwięk przepowiada śmierć. Jest bardzo charakterystyczny

4. Śmierć kliniczna – ten stan da się odwrócić

To moment, w którym dochodzi do zatrzymania krążenia i oddechu , ale tkanki organizmu wciąż są żywe.

Śmierć kliniczna trwa zazwyczaj kilka minut i w niektórych przypadkach może być odwracalna poprzez reanimację. Jeśli jednak nie zostaną podjęte działania medyczne, prowadzi ona do niedotlenienia i nieodwracalnych zmian w mózgu i śmierci biologicznej.

5. Śmierć osobnicza – bezpowrotne ustanie funkcji życiowych

Jest to ostatni etap procesu umierania, w którym następuje nieodwracalne uszkodzenie mózgu .

Czynności regulacyjne organizmu przestają działać, co prowadzi do całkowitego zatrzymania procesów życiowych na poziomie tkankowym i komórkowym. W krótkim czasie po śmierci osobniczej pojawiają się charakterystyczne oznaki zgonu, takie jak bladość pośmiertna, plamy opadowe i utrata ciepłoty ciała.

Trudne pytanie: jak wspierać bliskich, którzy odchodzą?

Proces umierania może przebiegać w różnym tempie – u niektórych osób trwa kilka godzin, a u innych kilka dni. W tym trudnym czasie niezwykle ważne jest zapewnienie umierającemu spokoju .

Należy unikać głośnych dźwięków, a zamiast tego skupić się na obecności , delikatnym dotyku i miłych słowach. Nawet w stanie agonii osoba umierająca może słyszeć i odczuwać bliskość swoich bliskich, co na pewno pomoże jej w godnym i spokojnym odejściu.

Źródła:

• Górecki M., Hospicjum w służbie umierającym, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa, 2000
• Krajnik M., Rogiewicz M., Opieka paliatywna, Wydawnictwo Akademii Medycznej, Bydgoszcz, 1998
  
  Zobacz też:

Ten zapach poczujesz przed śmiercią. To woń ostatnich chwil życia

Doktor z Zakładu Medycyny Sądowej zdradził, jak wygląda śmierć. „Ciało umiera na raty”

Przeżył śmierć kliniczną trzy razy. Powiedział, co zobaczył “po drugiej stronie”