Od września 2023 r. leki na ADHD są całkowicie refundowane dla osób poniżej 18. roku życia. Niestety, wraz z dniem osiągnięcia pełnoletności pacjenci muszą pokrywać pełen koszt leczenia. Ministerstwo zdrowia planuje wdrożenie zmian, jednak będą one dotyczyć tylko części pacjentów.
Nie walczę już z epizodami depresyjnymi, lękiem uogólnionym i fobią społeczną. Dzięki leczeniu objawów ADHD. Prawidłowa diagnoza (po dwóch nietrafionych!) i odpowiednie leczenie farmakologiczne zmieniły moje życie na lepsze – mówi Ola. Zostałam zdiagnozowana w wieku 26 lat, a więc moi rodzice są już starszej daty. Nie są biegli w sprawdzaniu informacji i ufają internetowi jak encyklopedii. Przekonanie ich, że nie zasłaniam się wymyślonym zaburzeniem, że nie szukam łatwej drogi, że leki to nie narkotyki, zajęło mi prawie dwa lata - dodaje. Komentarz „STOP stygmatyzacji dorosłych z ADHD” powstał na „na gorąco” po tekście w jednym z dzienników, który wielu odebrało, jako sugestię, że leki na ADHD ludzie biorą dla haju, a nie po to, by móc normalnie żyć i pracować. Na facebookowej grupie „ADHD dorosłych” zamieściłam prośbę o dzielenie się historiami z życia. Przez cały tydzień publikujemy Wasze listy. By edukować, czym jest ADHD dorosłych i dlaczego terapia bez leków zwykle za mało zdziała. Czytacie właśnie kolejny list.
O tym, że mam ADHD, dowiedziałam się dopiero na studiach. Mój młodszy, 11-letni syn, też je ma. Nie potrzebuję na to zaświadczeń i badań. To bez znaczenia. Szkoła zawodzi, większość kadry to ludzie niszczący indywidualistów. Minęło tyle lat, a mój syn słyszy w szkole to samo, co ja słyszałam, jako dziecko: „łobuz, manipulant, bajkopisarz, niezdara, leń, nieuk” – mówi Izabela. - Postanowiłam o tym opowiedzieć z nadzieją, że osoby z ADHD przestaną być stygmatyzowane. Bo to jest dla nich krzywdzące, a na przestrzeni lat wręcz niszczące – mówi Iza. W portalu Pacjenci.pl publikujemy komentarze osób z ADHD, ich bliskich, a także psychiatrów i psychologów. By walczyć ze stygmatyzacją, po tym, jak kilka dni temu w „Gazecie Wyborczej” ukazał się tekst przedstawiający osoby biorące leki na ADHD niczym szukających wiecznego haju bohaterów „Wilka z Wall Street”. (Jeśli nie czytałaś czy nie czytałeś, to omówiony tu).
Mam trzy krzyżyki na karku. Diagnoza, samoświadomość, że to ADHD i farmakologia to był game changer życia! Za chwilę minie rok od wdrożenia leków i mogę powiedzieć jedno: To był najlepszy rok mojego życia! Ogarnęłam się poświęciłam go na szacowanie i naprawianie szkód, które sama sobie wyrządziłam – napisała Lila w mailu dla portalu Pacjenci.plKomentarz „STOP stygmatyzacji dorosłych z ADHD” napisałam w emocjach i „na gorąco” po tekście w „Gazecie Wyborczej”. Sugerował, że osoby dorosłe biorą, a właściwie ćpają leki na ADHD dla haju, a nie po to, by móc funkcjonować w codziennym życiu. Pod tekstem i na facebookowej grupie „ADHD dorosłych” zamieściłam prośbę o dzielenie się historiami ze swojego życia. Przez cały tydzień, będziemy publikować Wasze listy i komentarze ekspertów. By edukować, czym jest ADHD dorosłych i dlaczego sama terapia to za mało i leki są ważne. Oto pierwszy z listów.
