Wyszukaj w serwisie
choroby profilaktyka problemy cywilizacyjne zdrowie psychiczne żywienie zdaniem lekarza uroda i pielęgnacja
Pacjenci.pl > Zdrowie > Alfadiol
Paulina Piziorska
Paulina Piziorska 19.03.2022 01:27

Alfadiol

Alfadiol
pixabay.com

Alfadiol – co to jest?

Alfadiol jest lekiem dostępnym w postaci miękkich kapsułek o kulistym kształcie. Każda kapsułka zawiera 0,25 lub 1 μg substancji czynnej w formie syntetycznego wapnia (alfakalcydolu). Dawka leku jest dobierana na podstawie masy ciała chorego. Standardowo zaleca się 0,5-1 mikrogram raz na dobę dla dorosłych, dzieci o masie ciała poniżej 40 kg otrzymują mniejsze ilości leku.

Alfadiol – zastosowanie

Niewłaściwa ilość dostarczanej z pożywienia witaminy D przy jednoczesnej niewystarczającej podaży wapnia zwiększa podatność na krzywienie się kości i złamania. Lek zaleca się osobom starszym cierpiącym na osteoporozę postmenopauzalną i starczą, chorym na krzywicę i rozmiękanie kości (osteomelację). Alfadiol znajduje zastosowanie także u osób z niedoczynnością tarczycy i osteodystrofią nerkową. Niektóre choroby nerek powodują, że przyjmowana z posiłków witamina D nie osiąga pełnej aktywności biologicznej (zaburzeniu ulega przemiana chemiczna substancji do alfakalcydolu i kalcytriolu), w przypadku zaburzeń gospodarki wapiennej terapia lekiem Alfadiol jest wskazana.

Alfadiol – przeciwwskazania

Osoby uczulone na alfakalcdyol, jeden ze składników pomocniczych leku, orzeszki lub soję nie mogą przyjmować produktu. Przeciwwskazania dotyczą wysokich wskaźników wapnia (hiperkalcemia) i fosforu (hiperfosfatemia) i magnezu (hipermagnezemia) oraz tzw. zwapnienia przerzutowego. Zabrania się przyjmowania leku chorym na kamicę nerkową, ciężkie zaburzenia czynności wątroby i w przypadku przedawkowania i zatrucia witaminą D. Zabrania się zażywania Alfadiolu kobietom karmiącym piersią, ze względu na niekorzystne oddziaływanie substancji czynnej na niemowlę. Przyjmowanie w trakcie ciąży wymaga konsultacji z lekarzem.

Alfadiol – środki ostrożności

W trakcie terapii zwiększa się stężenie wapnia i fosforanów w surowicy krwi, dlatego lekarz zaleca kontrolę tych substancji, początkowo 1-2 razy w tygodniu, a w okresie dawkowania raz w miesiącu. Niepokojące objawy związane z nadmierną ilością wapnia w organizmie to: bóle głowy, mięśni i kości, nudności, suchość i metaliczny posmak w jamie ustnej, osłabienie, wzmożone pragnienie i zaparcia. Szczególną ostrożność powinni zachować pacjenci zmagający się z kamicą nerkową i niewydolnością nerek. Chorzy na osteodystrofię nerkową z wysokim stężeniem wapnia mogą nie reagować prawidłowo na lek, z powodu autonomicznej nadczynności przytarczyc. Odpowiedź na dawki leku będzie obniżona w przypadku pacjentów stosujących dietę o niskiej zawartości wapnia.

Tagi: