Badania mykologiczne – wskazania, przebieg
Badania mykologiczne – czym są?
Grzybica może atakować zarówno skórę, błonę śluzową, paznokcie, jak i np. narządy płciowe człowieka. Aby się jej pozbyć, należy zbadać, jaki rodzaj grzyba atakuje organizm i dobrać do niego odpowiedni lek. Atakujące człowieka grzyby mogą mieć różne pochodzenie. Mogą to być grzyby antropofilne, które są pochodzenia ludzkiego lub zoofilne – pochodzenia zwierzęcego. W pierwszym przypadku człowiek zaraża się nimi od innej osoby, w przypadku drugim – od zwierzęcia. Badania mykologiczne służą zróżnicowaniu tego typu grzybów. Mają również na celu, już po przebytym leczeniu, potwierdzić pozbycie się dermatofitów lub odkryć, że terapia musi być ponownie przeprowadzona, gdyż drożdżaków nie udało się usunąć z organizmu.
Badania mykologiczne – wskazania
Wskazaniem do wykonania badań mikologicznych są wszelkie rodzaje grzybicy, które mogą dawać objawy w postaci:
· maceracji skóry,
· łuszczenia się skóry,
· zaczerwienienia,
· różnego rodzaju wykwitów: grudek, pęcherzy, krostek,
· zgrubiania paznokci,
· zażółcenia paznokci,
· w przypadku infekcji intymnej – upławów,
· pleśniawek w jamie ustnej.
Badania mykologiczne – jak się przygotować?
Właściwe przygotowanie do badania mykologicznego wymaga przede wszystkim odstawienia leków przeciwgrzybiczych jak również maści i kremów o takim działaniu, które pacjent niejednokrotnie stosuje na własną rękę, bez uprzedniej konsultacji z lekarzem. Leki powinny być odstawione przynajmniej miesiąc przed planowanym badaniem, a 2-3 tygodnie przed udaniem się do laboratorium powinno się odstawić kremy czy lakiery przeciwgrzybicze. Ponadto należy pamiętać, by dzień przed badaniem nie stosować szamponów, balsamów, lakierów do paznokci czy zmywaczy do paznokci na zmienione chorobowo miejsca. Wszystko to służy nie zafałszowaniu wyniku badania i podania jak najbardziej wiarygodnej diagnozy.
Badania mykologiczne – jak wyglądają?
Badanie mykologiczne polega na pobraniu wybranego materiału z chorobowo zmienionego miejsca. W przypadku skóry gładkiej są to np. zeskrobiny, ze skóry owłosionej pobierany jest włos razem z korzeniem, a z paznokcia pobiera się materiał spod płytki paznokciowej. Oprócz zeskrobin, materiałem do badania mykologicznego może być też przyniesiony do laboratorium kał; wymazy z nosa, uszu czy gardła pobierane na miejscu przez personel medyczny; krew pobierana z żyły; jak również płyny ustrojowe typu ślina. Zebrany do specjalnych próbek materiał jest następnie hodowany w laboratorium, a potem oceniany. Na podstawie specjalistycznej oceny sporządzany jest wynik badania, dzięki któremu lekarz dobrze wie, jaki rodzaj leków pacjent powinien otrzymać, aby jak najszybciej i najskuteczniej pozbyć się grzybów będących źródłem zakażenia. W momencie, gdy badanie nie wykaże obecności grzybów, a jednak wszystkie objawy ewidentnie wskazują na ich istnienie, wtedy badanie powtarza się trzy razy. Badanie jest bezbolesne i trwa krótko. Jedyny minus jest taki, że czas oczekiwania na wyhodowanie grzyba jest dość długi, bo potrafi trwać około miesiąca.
undefined
