Dexaven – skład, wskazania do stosowania leku
Dexaven – charakterystyka leku i wskazania do stosowania
Dexaven to przeciwbólowy i przeciwzapalny lek wydawany na receptę przeznaczony do wstrzykiwań. Jego główna substancja czynna – deksametazon to syntetyczny glikortykosteroid, który hamuje stan zapalny i ma silne działanie przeciwalergiczne oraz immunosupresyjne. Działanie deksametazonu polega przede wszystkim na hamowaniu wytwarzania hormonów sterydowych przez korę nadnerczy. Wskazaniem do zastosowania leku są sytuacje zagrażające życiu np. obrzęki krtani lub mózgu; ciężkie stany spastyczne oskrzeli wiążące się np. z napadem astmy lub duszności; silne odczyny uczuleniowe; przełomy w chorobie Addisona. Poza tym lek ten używany jest w leczeniu COVID-19 u osób, które wymagają terapii tlenem (i to zarówno u dorosłych jak i dzieci). Warunkiem zastosowania go w leczeniu u dzieci jest jednak wiek powyżej 12 lat oraz waga wynosząca co najmniej 40 kg. Dexaven jest też przepisywany w celach profilaktyki a także leczenia powikłań zabiegów chirurgicznych. Glokortykosteroidy takie jak deksametazon potrafią łagodzić a nawet zapobiegać nudnościom i wymiotom, które dość często pojawiają się po operacjach.
Dexaven – przeciwwskazania
Dexaven nie może być stosowany u osób wykazujących nadwrażliwość na deksametazon ani na żaden ze składników leku, a więc na: disodu edetynian, sodu siarczyn, benzalkoniowy chlorek, disodu fosforan dwunastowodny, sodu diwodorofosforan dwuwodny, azot, wodę do wstrzykiwań. Poza tym nie powinny go używać osoby, które mają nieleczone zakażenia pozaukładowe.
Dexaven nie może też być podawany w niektóre miejsca na ciele. Na przykład nie wolno go podać do mięśni, jeżeli pacjent ma samoistną plamicę małopłytkową. Z kolei do stawów nie można go wstrzykiwać, gdy pacjent ma bakteryjne zapalenie stawów; występuje u niego zwapnienie okołostawowe lub staw Charcota; ma niestabilność stawów wymagającą leczenia; ma zerwane ścięgna, pozanaczyniową martwicę kości; zakażenie w obrębie stawu, który ma być leczony (lub w jego okolicy).
Dexaven – stosowanie
Ze względu na to, że lek wydawany jest na receptę, zawsze należy go stosować według wskazań lekarza. Lek podawany jest domięśniowo, dożylnie lub podczas wlewów dożylnych. Można go też podawać nasiękowo lub dostawowo. Zanim lek zostanie podany pacjentowi, zawartość ampułki zostaje rozcieńczona za pomocą roztworu glukozy 5 % lub też izotonicznego roztworu chlorku sodu (0,9%). To, jak długo ma trwać leczenie za pomocą Dexaven, określa lekarz.
Zwykle dawka Dexaven dla osoby dorosłej wynosi od 4 do 16 mg na dobę. Czasem, gdy wymaga tego sytuacja, lekarz może zalecić dawkę nawet do 32 mg na dobę, jest to jednak kwestia bardzo indywidualna. Zwykle większe dawki stosowane są w sytuacji zagrożenia życia np. w momencie wstrząsu anafilaktycznego lub podczas ostrego ataku astmy.
Dexaven – działania niepożądane
Dexaven podobnie jak inne leki, może powodować skutki uboczne. Może on prowadzić do osłabienia mięśni, utraty masy mięśniowej, samoistnego złamania – także kompresyjnego złamania kręgosłupa czy patologicznego złamania kości długich. Stosowanie Dexavenu spowodować może rozwój jałowej martwicy głowy kości udowej i ramiennej, a także prowadzić do parestezji, zapalenia nerwów, napadu drgawek. Przyjmowanie tego leku może też wiązać się z zaburzeniami pracy żołądka oraz jelit, np. nudnościami, wymiotami, podrażnieniem żołądka lub zapaleniem przełyku łącznie z owrzodzeniami. Może on doprowadzić również do powstania wrzodu żołądka, który grozi perforacją lub krwawieniem; jak również perforacji jelita cienkiego i grubego – jeżeli ktoś choruje na chorobę zapalną jelit. Dexaven prowadzi też do zapalenia trzustki; zaburzeń miesiączkowania; zahamowania wzrostu u dzieci; wtórnego zahamowania czynności osi przysadkowo-nadnerczowej; ujawnienia się utajonej cukrzycy.
Źródło:
Ulotka leku: http://bityl.pl/2d2CG.
