Po tym poznasz chorą tarczycę. Takie objawy ma prawie każdy
Wiele mówi się o niedoczynności tarczycy, w internecie można znaleźć mnóstwo informacji na temat choroby Hashimoto. Stosunkowo rzadko porusza się natomiast kwestię nadczynności tego gruczołu. A to również poważny problem zdrowotny, z którym boryka się wiele osób.
Jak rozpoznać nadczynność? Wiele objawów tej choroby przez długi czas może być bagatelizowana. To, że nam gorąco, przypiszemy podkręconemu ogrzewaniu, kłopoty ze snem, czy nerwowość – stresowi w pracy. W ten sposób możemy funkcjonować kilka lat. I męczyć się, nie wiedząc nawet, że trzeba się leczyć. Warto obserwować swój organizm.
Nadczynność tarczycy – problem, o którym niewiele się mówi
Nadczynność tarczycy to choroba, która dotyczy 1-2 proc. osób w Polsce. Dla porównania, na niedoczynność, pełnoobjawową, cierpi 5-7 proc. kobiet i 1 proc. mężczyzn, a na utajoną – nawet 10 proc. populacji. Nic dziwnego, że tyle się mówi o niedoczynności tarczycy, w tym o chorobie Hashimoto, a gdy ktoś chce się czegoś dowiedzieć o nadczynności, może mieć problemy ze znalezieniem rzetelnych i pogłębionych informacji.
A nadczynność tarczycy to choroba, która jest bardzo dotkliwa. To stan, w którym tarczyca produkuje nadmierną ilość hormonów T3 (trójjodotyroniny) i T4 (tyroksyny). Te hormony odpowiadają za regulację metabolizmu w organizmie, a ich nadmiar przyspiesza procesy metaboliczne, co może prowadzić do szeregu problemów zdrowotnych. Organizm, działając na „przyspieszonych obrotach”, zużywa więcej energii, co ma wpływ na niemal każdą funkcję organizmu – od układu nerwowego po trawienie.
Należy podkreślić, że najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy jest choroba Gravesa-Basedowa – to choroba autoimmunologiczna, w której układ odpornościowy atakuje tarczycę, powodując jej nadmierną aktywność.
Objawy nadczynności tarczycy
Symptomy nadczynności tarczycy mogą być różnorodne i często są przypisywane innym dolegliwościom. Najbardziej charakterystyczne objawy to:
- uczucie gorąca, nadmierne pocenie się,
- szybkie bicie serca (tachykardia), czasami nawet uczucie kołatania,
- drażliwość, nerwowość,
- utrata masy ciała, mimo normalnego – a nawet zwiększonego – apetytu,
- zmiany skórne, cienkie włosy, wypadanie włosów,
- drżenie rąk,
- problemy ze snem, z zasypianiem, wybudzanie się w nocy, bezsenność,
- u kobiet – zaburzenia miesiączkowania,
- u mężczyzn – osłabienie libido;
Te objawy mogą rozwijać się powoli, przez co wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że ma problem z tarczycą. Z czasem jednak stają się coraz bardziej dokuczliwe, a codzienne funkcjonowanie – coraz trudniejsze.
Diagnostyka i leczenie nadczynności tarczycy
W przypadku podejrzenia nadczynności tarczycy niezbędne jest wykonanie badań laboratoryjnych. Badania krwi, w tym oznaczenie poziomu TSH (hormonu stymulującego tarczycę), FT3 i FT4, pozwalają na ocenę funkcji tarczycy. Niski poziom TSH przy jednocześnie podwyższonych FT3 i FT4 może właśnie sugerować nadczynność tarczycy. Lekarz zleca także wykonanie badania USG.
Leczenie nadczynności tarczycy może obejmować leki przeciwtarczycowe, które hamują nadmierną produkcję hormonów, leczenie jodem promieniotwórczym, który niszczy nadaktywną tkankę tarczycy, a w niektórych przypadkach konieczna jest operacja usunięcia gruczołu. Ważne jest oczywiście regularne monitorowanie stanu zdrowia i dostosowywanie terapii w zależności od odpowiedzi organizmu.
Zobacz także:
Masz takie oczy? To może być chora tarczyca
Tak hashimoto zmienia ciało. Pierwsze objawy poznasz po twarzy
