Walczysz z cukrzycą? Jedz to, by unormować poziom cukru we krwi

Fermentowane buraki i kapusta

Naukowcy z Instytutu Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności PAN w Olsztynie przeprowadzili badania, które wykazały, że związki biologicznie aktywne w fermentowanych burakach i czerwonej kapuście mogą hamować proces glikacji białek, będący jedną z cech cukrzycy. Polega on na łączenia cukru z białkami, które następnie odkładają się w komórkach, negatywnie wpływając na ich działanie.

- Wykazaliśmy, że fermentacja tych warzyw wpłynęła korzystnie na zawartość w nich składników, które posiadają zdolność do hamowania procesu glikacji białek. Nagromadzenie się produktów zaawansowanej glikacji jest jednym z kluczowych mechanizmów prowadzących do powikłań cukrzycowych, takich jak nefropatia i retinopatia cukrzycowa – podkreśla liderka badań dr Małgorzata Starowicz.

Fermentacja tych dwóch warzyw znacząco zwiększyła aktywność biologiczną kluczowych związków bioaktywnych. Surowe warzywa charakteryzują się naturalnie wysoką zawartością tych związków, jednak proces fermentacji rozkłada je, prowadząc do powstawania nowych metabolitów. W rezultacie fermentowane buraki ćwikłowe i kapusta czerwona charakteryzują się silniejszymi właściwościami przeciwutleniającymi i przeciwzapalnymi od surowych. Oznacza to, że naukowcy potwierdzili, że kiszonki regulują wchłanianie glukozy we krwi i pomagają normować jej poziom, zapobiegając groźnym powikłaniom cukrzycy.

Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie "Foods".

Normy poziomu cukru we krwi

Norma poziomu cukru we krwi na czczo , po 8-14 godzinach od ostatniego posiłku, wynosi od 70 do 99 mg/dl. Jeśli poziom glukozy jest wyższy, ale nie przekracza 125 mg/dl, określa się to jako nieprawidłową tolerancję glukozy. Należy tu pamiętać, że poziomy glukozy we krwi ulegają wahaniom - posiłki znacząco wpływają na zwiększenie jej poziomu, jednak nadal - po posiłku, u zdrowej osoby, poziom cukru we krwi nie powinien przekraczać 200 mg/dl . Na dwie godziny po jedzeniu nie powinien on przekraczać 140 mg/dl.

Na rozwój cukrzycy typu 2 są narażone przede wszystkim osoby starsze i seniorzy, jednak ogromne znaczenie ma w tym przypadku prowadzony tryb życia. Do najczęściej popełnianych błędów zaliczamy duże spożycie słodyczy i napojów słodzonych, żywności przetworzonej i produktów pszennych oraz nieregularne posiłki, a także jedzenie na noc. Duże znaczenie ma też brak aktywności fizycznej.

Czynniki ryzyka zachorowania na cukrzycę typu 2:

• nadwaga i otyłość (BMI ≥25),
• predyspozycje rodzinne do insulinooporności lub cukrzycy,
• nadciśnienie tętnicze (≥140/90 mmHg),
• zaburzenia gospodarki lipidowej (cholesterol ogółem >190mg/dl, LDL >115mg/dl, HDL <40),
• choroby układu sercowo-naczyniowego,
• nieprawidłowa dieta, bogata w cukier i produkty pszenne,
• niska aktywność fizyczna.

Pierwsze objawy choroby

Cukrzyca wynika z zaburzeń w pracy trzustki, z upośledzeniem jej zdolności do regulowania poziomu glukozy (cukru) we krwi. Cukrzyca typu II potrafi rozwijać się latami, nie dając wyraźnych objawów, a wykryć ją mogą jedynie badania krwi. Natomiast do najczęściej pojawiających się objawów choroby zaliczamy:

• zwiększone pragnienie i łaknienie,
• sucha, swędząca skóra,
• przewlekłe zmęczenie,
• przybieranie na wadze,
• wahania nastroju,
• zaburzenia widzenia.

Możliwe powikłania cukrzycy

• rozwój chorób nerek,
• wystąpienie zawału serca,
• wystąpienie udaru,
• rozwój neuropatii z obniżonym czuciem,
• stopa cukrzycowa,
• tworzenie się ran cukrzycowych oraz uszkodzenia żył w obrębie nóg,
• osłabienie wzroku i ślepota, jako skutek uszkodzenia naczyń krwionośnych w obrębie narządu wzroku.

Zobacz też:

To dodatkowe świadczenie dla chorych na cukrzycę. Niewiele osób o nim wie

MODY to niezwykle rzadki typ cukrzycy. Ma ją tylko 1-2 procent pacjentów

Tak pachnie cukrzyca. Nigdy nie ignoruj tego zapachu