Wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna - jakie są ich przyczyny? Zapytaliśmy lekarza

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna - kto najczęściej choruje?

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna należą do grupy nieswoistych chorób zapalnych jelit. Oba schorzenia są przewlekłe i przebiegają z okresami rzutów oraz remisji.

„Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest przewlekłą chorobą rozlaną, zapalną, dotyczącą głównie błony śluzowej. Lokalizuje się w odbytnicy, bądź w odbytnicy i w pozostałej części jelita grubego.” - powiedział gastroentereolog lek. Jacek Kowerzanow.

„Jeśli chodzi o chorobę Leśniowskiego-Crohna, tutaj mówimy także o przewlekłej chorobie zapalnej, ale w przeciwieństwie do wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, obejmuje ona całą grubość ściany jelita i może też występować w innych częściach przewodu pokarmowego. Czyli w tym przypadku zmiany mogą być zlokalizowane zarówno w jamie ustnej, w żołądku, jelicie cienkim, jelicie grubym i odbytnicy.” - dodał lek. Jacek Kowerzanow.

Na WZJG i chorobę Crohna chorują głównie osoby młode między 20. a 40. rokiem życia.

„Niepokojące jest to, że zwiększa się ilość rozpoznania tych chorób, w szczególności w krajach rozwiniętych. Schorzenia te dotyczą głównie osób młodych. Szczyt zachorowań przypada między 20. a 40. rokiem życia. Drugi szczyt jest powyżej 60. roku życia.” - powiedział lek. Jacek Kowerzanow. 

Te objawy mogą świadczyć o wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego. Lekarz tłumaczy Czytaj dalej Choroba Leśniowskiego-Crohna - jakie daje objawy i jak ją wykryć? Rozmowa z ekspertem Czytaj dalej

Jakie są przyczyny wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego-Crohna?

Są to choroby wieloczynnikowe, czyli spowodowane przez interakcję czynników genetycznych i środowiskowych.

„W obu jednostkach chorobowych jedna, podstawowa przyczyna nie jest znana. Przyjmuje się, że są to choroby wieloczynnikowe, występujące u osób z predyspozycjami genetycznymi poprzez zadziałanie czynnika zewnętrznego, środowiskowego. Głównie są to stres oraz infekcje przewodu pokarmowego. Jeśli chodzi o jednostkę Leśniowskiego-Crohna, palenie papierosów stanowi istotny czynnik ryzyka.” - powiedział lek. Jacek Kowerzanow.

„Podsumowując, musimy mieć predyspozycje genetyczne i czynnik zewnętrzny, pod wpływem których pojawiają się zaburzenia immunologiczne i rozwój stanu zapalnego.” - podkreślił lek. Jacek Kowerzanow. 

Choroba Leśniowskiego-Crohna a palenie papierosów

Palenie tytoniu stanowi istotny czynnik ryzyka choroby Leśniowskiego-Crohna. Może nie tylko powodować nawrót objawów, ale, co najgorsza wywołać samą chorobę.  

„Palenie wyrobów tytoniowych jest jednym z czynników, który może indukować rzut, bądź samą chorobę Crohna. Przy obu schorzeniach nie powinniśmy palić papierosów, jednak w szczególności jest to niewskazane przy chorobie Crohna. Istnieją ośrodki prowadzące biologiczne leczenie choroby Crohna, które dyskwalifikują pacjentów palących wyroby tytoniowe.” - powiedział lek. Jacek Kowerzanow.