Alugastrin

Alugastrin – skład i dawkowanie

Produkt można nabyć w postaci białych, okrągłych tabletek o smaku miętowym. Opakowanie może zawierać 10, 20, 40 lub 60 sztuk. Lek Alugastrin składa się z substancji czynnej, w formie węglanu dihydroksyglinowo-sodowego i substancji pomocniczych, w których skład wchodzą: mannitol, skrobia ziemniaczana, karmeloza sodowa, stearynian magnezu, substancja poprawiająca smak i zapach miętowa oraz sacharyna sodowa. Zalecana dawka wynosi 1-2 tabletki podawane doustnie, które należy żuć albo rozgryźć po upływie godziny po posiłku i przed snem. Lek powinien być przechowywany w opakowaniu oryginalnym, w temperaturze poniżej 25°C, w miejscu niewidocznym dla dzieci.

Alugastrin - działanie

Nadkwasota objawia się uciążliwymi dolegliwościami układu pokarmowego, tj. wzdęcia, zgaga czy nudności. Nadmierna produkcja soku żołądkowego może także powodować uczucie pieczenia za mostkiem. Lek Alugastrin wykazuje działanie ochronne na błonę śluzową żołądka, przełyku i dwunastnicy. Substancja czynna zobojętnia nadmiar kwasu solnego w soku żołądkowym, jednocześnie nie powodując jego alkalizacji, która mogłaby ponownie zwiększyć produkcję kwasu solnego. Preparat znajduje zastosowanie przede wszystkim w nadkwaśności soku żołądkowego, ale również w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy oraz przy uszkodzeniach błony śluzowej tych narządów, do których doszło w skutek czynników wrzodotwórczych (są to np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, przyjmowane zbyt długo lub w nieodpowiedniej dawce). Poprawy stanu zdrowia oczekuje się po upływie 14 dni u dorosłych lub 7 dni u dzieci, w innym razie należy zwrócić się do lekarza.

Alugastrin – przeciwwskazania i środki ostrożności

Uczulenie na węglan dihydrokosyglinowo-sodowy lub jeden z pozostałych składników leku wyklucza możliwość jego stosowania. Zabrania się także podawania Alugastrinu pacjentom ze stwierdzoną ciężką niewydolnością nerek. Osoby ze skłonnością do zaparć powinny zachować szczególną ostrożność w trakcie leczenia. Dzieci poniżej 6 lat mogą otrzymywać lek tylko za zgodą lekarza, po rozpoznaniu przyczyny dolegliwości. Stosowanie leku przez długi okres grozi hipofosfatemią (obniżeniem stężenia fosforanów nieorganicznych poniżej 0,8 mmol/l). Kobiety w ciąży i karmiące piersią nie powinny przyjmować leku długotrwale i w dużych dawkach, szczególnie w I trymestrze ciąży zażywanie preparatu za zgodą lekarza może odbywać się tylko w uzasadnionej konieczności. Zawartość sodu w leku powinna zostać uwzględniona przez pacjentów z zaniżoną czynnością nerek.

Alugastrin – interakcje z innymi lekami

Następujące leki podawane doustnie są wchłaniane w mniejszym stopniu przy jednoczesnym przyjmowaniu Alugastrinu: preparaty żelaza (stosowane w leczeniu niedoborów i niedokrwistości), salicyliany (leki przeciwgorączkowe i przeciwzapalne zalecane podczas przeziębienia), tetracykliny (antybiotyki używane przy zakażeniach bakteryjnych), ketokonazol (stosowany przy zakażeniach grzybiczych paznokci i skóry), glikozydy nasercowe (służące do leczenia niewydolności), fenytoina (przeznaczona do ograniczenia drgawek i napadów padaczkowych), fluorochinole (np. cyprofloksacyna), sukralfat (używany w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy) oraz antagoniści receptora H2.