Choroba Schönleina-Henocha to jedna z najczęstszych skaz naczyniowych. Jak się ją leczy?
Choroba Schönleina-Henocha – przyczyny
Choroba Schönleina-Henocha to choroba autoimmunologiczna, która jest najczęstszą skazą naczyniową. Najczęściej pojawia się ona zaraz po bądź jeszcze w trakcie infekcji. Infekcją tą zazwyczaj jest zakażenie dróg oddechowych – głównie angina paciorkowcowa. Zdarza się jednak, że choroba Schönleina-Henocha wynika z przechodzenia takich chorób jak różyczka, odra czy ospa.
Ludzki organizm zaczyna wytwarzać przeciwciała (IgA), które razem z cząsteczkami wirusa odkładają się w drobnych naczyniach. Powoduje to powstawanie stanu zapalnego. Zwiększa się wówczas przepuszczalność ścian naczyń i krew zaczyna się z nich wydostawać. Na skórze widoczne jest to jako plamy bądź wybroczyny. Choroba ta może trwać od kilkunastu dni do nawet kilkunastu tygodni.
Innymi przyczynami choroby Schönleina-Henocha mogą być:
szczepionki,ukąszenia owadów,przebywanie w niskiej temperaturze,substancje chemiczne.
Choroba Schönleina-Henocha – objawy
Choroba Schönleina-Henocha charakteryzuje się przede wszystkim występowaniem wybroczyn skórnych, plam czy krwawych podbiegnięć. Najczęściej znajdują się one na kończynach dolnych i pośladkach. Zmiany te nie są bolesne, zdarza się jednak że niektórzy chorzy skarżą się na swędzenie.
Inne objawy to:
ból głowy,ból i obrzęk stawów,rozlane bóle brzucha niekiedy bardzo silne,występowanie krwi w kale,krwawienie z przewodu pokarmowego.
Zdarza się, że w przebiegu choroby dochodzi do powstawania zmian w nerkach. Dzieje się tak w 20 proc. przypadków. U 1 proc. pacjentów ze stanem zapalnym naczyń nerkowych, może dojść nawet do niewydolności nerek.
Sporadycznie choroba Schönleina-Henocha może wywoływać drgawki, a u mężczyzn obrzęk jąder, wylew krwi np. do płuc lub mózgu.
Choroba Schönleina-Henocha – leczenie
Aby postawić diagnozę w przypadku wystąpienia choroby Schönleina-Henocha zaleca się wykonanie badania krwi. Ma to na celu zbadanie poziomu IgA. Dodatkowo, z krwi bada się także parametry stanu zapalnego, takie jak OB i CRP. Często zaleca się także wykonanie badania moczu pod kątem wystąpienia w nim krwi, a także badanie kału.
Najczęściej choroba Schönleina-Henocha ustępuje samoistnie w przeciągu kilku tygodni. W sytuacji, kiedy jednak objawy choroby są nasilone stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne. W sytuacjach wyjątkowych, kiedy schorzenie to ma ciężki przebieg, istnieje możliwość podania sterydów. Możliwe jest to jednak tylko wtedy, gdy w chorego wystąpiły np. krwotok bądź ciężkie objawy ze strony układu pokarmowego.
