5 nieoczywistych symptomów stwardnienia rozsianego - często nie są kojarzone z tą chorobą!

Skąd się bierze stwardnienie rozsiane?

Stwardnienie rozsiane (SM) to przewlekła choroba ośrodkowego układu nerwowego, która stopniowo może prowadzić do niepełnosprawności. Uznawane jest za schorzenie autoimmunologiczne, co oznacza, że układ immunologiczny zwalcza komórki własnego organizmu. 

Dokładna przyczyna SM nie została jeszcze poznana. Za czynniki ryzyka SM uznaje się między innymi: 

• płeć (częściej chorują kobiety), 
• wiek (szczyt zachorowań przypada między 20. a 40. rokiem życia),
• predyspozycje genetyczne (osoby, których rodzice cierpią na SM mają większe ryzyko zachorowania), 
• pochodzenie geograficzne (wyższe ryzyko odnotowuje się w klimacie umiarkowanym), 
• niedobór witaminy D, 
• zakażenia wirusowe (np. wirusem Epsteina-Barr).

Nerwowość, częste infekcje, albo ból głowy? Nietypowe objawy niedoboru tej witaminy Czytaj dalej Ten rodzaj bólu brzucha po jedzeniu to ostrzeżenie! Onkolog wskazał możliwą przyczynę Czytaj dalej

Objawy stwardnienia rozsianego

Zwykle choroba ta przebiega fazowo, z okresami zaostrzeń i remisji. Objawy SM mogą być różne w zależności od tego, które części układu nerwowego zostały uszkodzone. 

Mogą to być między innymi zaburzenia: 

• widzenia, 
• czucia, 
• ruchu, 
• równowagi, 
• pamięci, 
• nastroju,
• funkcji autonomicznych. 

Do najczęstszych objawów SM zaliczamy: 

• zaburzenia widzenia, m.in. podwójne widzenie, zamazane widzenie, ból oka, ubytki w polu widzenia lub zapalenie nerwu wzrokowego;
• przewlekłe zmęczenie i osłabienie;
• uczucie drętwienia i mrowienia w kończynach (lub w jednej kończynie);
• zaburzenia czucia, m.im. pieczenie, kłucie lub szczypanie skóry;
• ból i skurcze mięśni, zwłaszcza w kończynach dolnych;
• zaburzenia równowagi i koordynacji;
• ograniczenie zakresu ruchu lub zmniejszenie siły mięśni;
• nietrzymanie moczu lub stolca, zaparcia lub trudności z oddawaniem moczu;
• zaburzenia pamięci i koncentracji;
• zaburzenia mowy;
• problemy z emocjami.

Objawy te mogą pojawiać się nagle i zanikać po kilku dniach lub tygodniach, bądź utrzymywać się i nasilać z czasem. 

5 nieoczywistych symptomów stwardnienia rozsianego

Swędzenie bez wyraźniej przyczyny 

Nagłe, intensywne swędzenie, pieczenie lub mrowienie pojawiające się w dowolnym miejscu na ciele, które nie wynika ani z podrażnienia skóry, ani z alergii może być symptomem SM. Jest to tak zwane swędzenie dysestetyczne, czyli świąd skóry niespowodowany żadną widoczną zmianą na skórze. 

Afekt rzekomopuszkowy

Jest to stan psychiczny, w którym występuje nadmierna lub niewłaściwa reakcja emocjonalna na bodziec niebędący adekwatny do sytuacji. Mogą pojawiać się przypadkowe wybuchy płaczu lub śmiechu, które nie mają nic wspólnego z obecnym stanem pacjenta. Uszkodzenie nerwów w części mózgu, która odpowiada za kontrolowanie emocji może powodować mieszanie się reakcji. Afekt rzekomopuszkowy może objawiać się w różny sposób, np. przez śmiech lub płacz w nieodpowiednim momencie, wybuchy złości lub agresji, euforię czy przygnębienie.

Ogniste stopy 

Ogniste stopy to termin określający uczucie pieczenia, mrowienia lub drętwienia w stopach. Przykładowo może pojawić się nagłe uczucie poparzenia stopy, bez źródła ciepła. Jest to jeden z objawów stwardenienia rozsianego. Mózg otrzymuje zniekształcone sygnały nerwowe, więc ma trudności z odniesieniem się do czegoś, co sobie przypomina lub wyobraża. 

Migreny 

Migreny to nagłe, intensywne bóle głowy, które mogą trwać od kilku godzin do nawet kilku dni. Zdarza się, że są pierwszym symptomem SM. Pacjenci ze stwardnieniem rozsianym są dwa razy bardziej podatni na występowanie migren. Bólom głowy mogą towarzyszyć nudności lub nadwrażliwość na dźwięk i światło. U pewnych pacjentów ze stwardnieniem rozsianym stwierdza się rodzinną historię migreny, co jest przedmiotem badań naukowców. 

Problemy ze słuchem

Problemy ze słuchem mogą być objawem stwardnienia rozsianego, co najczęściej spowodowane jest uszkodzeniem nerwu słuchowego lub ośrodków słuchowych w mózgu. Bywają też skutkiem zapalenia ucha środkowego, często towarzyszącemu SM. Mogą mieć charakter przejściowy bądź trwały i dotyczyć jednego lub obu uszu. Mogą wystąpić dolegliwości, takie jak szumy uszne, pogorszenie odbioru dźwięków, trudności w rozumieniu mowy, nadwrażliwość na hałas lub uczucie zatkania ucha.