Badania intymne – na czym polegają i kiedy warto je wykonać?

Badania intymne – kiedy się je wykonuje?

Badania intymne wykonuje się przy podejrzeniu infekcji układu moczowo-płciowego, w tym chorób przenoszonych drogą płciową. Infekcje intymne częściej dotyczą kobiet, wynika to z budowy ich narządów rozrodczych.

Objawy sugerujące występowanie zakażenia intymnego są najczęstszym powodem wizyt u ginekologa. Infekcje mogą być wywoływane przez różne mikroorganizmy – bakterie i grzyby. Bakteryjne zapalenie pochwy występuje, gdy miejsce dobrych bakterii zajmują te chorobotwórcze – zmniejsza się wówczas liczba pałeczek kwasu mlekowego. U kobiet w wieku rozrodczym częste są także zakażenia drożdżakowe, wywoływane najczęściej przez Candida albicans. Objawy, które towarzyszą infekcjom intymnym to: świąd i pieczenie, upławy, ból podczas oddawania moczu, suchość pochwy.

Badania intymne wykonuje się przy podejrzeniu choroby wenerycznej, która może dotknąć zarówno kobiety, jak i mężczyzn. Wyróżnia się bakteryjne, wirusowe, grzybicze oraz pasożytnicze zakażenia przenoszone drogą płciową. Najczęściej diagnozowane są: rzeżączka, chlamydia, opryszczka narządów płciowych, kiła, kłykciny kończyste (HPV), WZW B, WZW C, wszawica łonowa. Objawy, które mogą się pojawić to: świąd, wysypka w okolicy narządów płciowych, owrzodzenia, ból podczas stosunków seksualnych, ból podczas mikcji, wydzielina z pochwy lub prącia.

Badania intymne – rodzaje

Podstawowym badaniem intymnym jest badanie ginekologiczne. Jest to wizualne i fizykalne badanie narządów rodnych kobiety, podczas którego lekarz ocenia srom, pochwę, szyjkę macicy, jajowody, jajniki i macicę. Zazwyczaj zaleca się, aby było ono przeprowadzanie raz w roku, jednak, gdy wystąpią objawy mogące sugerować infekcję bądź chorobą przenoszoną drogą płciową, należy niezwłocznie udać się do lekarza.

Badanie rozpoczyna się od wizualnej oceny pochwy i sromu, lekarz szuka zaczerwienień, podrażnień, nieprawidłowej wydzieliny z pochwy, cyst, wysypki. Następnie wprowadza do pochwy wziernik, podczas tej procedury kobieta powinna spróbować rozluźnić mięśnie pochwy, odbytu i brzucha. Przed usunięciem wziernika lekarz może pobrać cytologię bądź wymaz do badania czystości pochwy, czyli oceny flory bakteryjnej w celu diagnostyki zakażeń. Kolejnym etapem badania u ginekologa jest badanie dwuręczne, dzięki któremu można ocenić wewnętrzne narządy rozrodcze – macicę i jajniki. W tym celu dwa palce jednej dłoni włoży do pochwy, drugą ręką dotykając brzucha. Badanie ginekologiczne nie jest bolesne, może jednak powodować dyskomfort.

Diagnostyka chorób wenerycznych jest możliwa dzięki wykonaniu badań serologicznych z krwi, które pozwalają na wykrycie obecności antygenów i przeciwciał specyficznych dla danego patogenu, np. antygenów przeciwko WZW B, WZW C, przeciwciał przeciwko wirusowi opryszczki zwykłej czy przeciwciał przeciwko bakterii, która powoduje chlamydię. Inną metodą pozwalającą na wykrycie zakażeń przenoszonych drogą płciową jest wykonanie wymazu z pochwy lub z cewki moczowej. Mężczyzna, który zauważa u siebie objawy zakażeń wenerycznych powinien zgłosić się do dermatologa-wenerologa.

Badania intymne – jak się przygotować?

Bezpośrednio przed badaniami intymnymi nie należy: wykonywać irygacji, odbywać stosunków seksualnych, używać tamponów czy stosować globulek dopochwowych. Jeżeli to możliwe, na badanie ginekologiczne nie należy zgłaszać się w trakcie miesiączki, optymalnym terminem będzie 4-10 cyklu. Badanie trwa ok. 10 minut, odbywa się w pozycji ginekologicznej.

Badania serologiczne krwi nie wymagają specjalnego przygotowania, chyba że lekarz wydający skierowanie takowe zaleci.