Łysienie łojotokowe
Czym jest łysienie łojotokowe?
Łysienie łojotokowe to forma przedwczesnej utraty włosów, która najczęściej dotyka mężczyzn pomiędzy 20. a 30. rokiem życia, głównie w okolicy czoła. Przyczyną łojotokowego wypadania włosów jest nadmierna produkcja sebum, mogąca wywołać lub przyspieszyć proces.
Objawy łysienia łojotokowego
Do objawów łysienia łojotokowego należą:
przerzedzenie włosów, najczęściej w okolicy czoła,
swędzenie,
łuszczący się łupież, następnie tłusty łupież,
zaczerwieniona skóra głowy.
Przyczyny łysienia łojotokowego
Nadmierna aktywność gruczołów łojowych jest spowodowana zaburzeniami równowagi hormonalnej lub enzymem zwanym 5-alfa reduktazą, który przekształca testosteron w dihydrotestosteron (DHT). Ilość tych enzymów konwertujących i receptorów wychwytujących androgeny (testosteron) obecnych na skórze głowy jest różna w zależności od przypadku i wpływa na ilość wytwarzanego sebum. Stopień łysienia łojotokowego zależy od tego, jak rozłożone są enzymy i receptory na skórze głowy.
Zarówno u mężczyzn, jak i kobiet poziomy 5-alfa reduktazy są znacznie wyższe w mieszkach włosowych w okolicy skroniowej, czołowej i korony głowy niż w okolicy ciemieniowej i potylicznej. Różnica polega na liczbie receptorów w mieszkach włosowych, która u kobiet jest znacznie mniejsza niż u mężczyzn, co oznacza, że są one mniej podatne na łojotok i przetłuszczanie się włosów. U kobiet wada może jednak wystąpić w związku z zaburzeniami hormonalnymi lub trawiennymi.
W praktyce przekłada się to na przypadki łysienia androgenowego nakładających się i współistniejących z łysieniem łojotokowym. Składniki sebum (cholesterol, trójglicerydy, wolne kwasy tłuszczowe, skwalen i sfingozyna) powodują spadek pH (zakwaszenie), a tym samym zaburzenia metaboliczne i przemianę komórek skóry. Co więcej zmieniony poziom sfingozyny, aminoalkoholu kontrolującego proliferację (mnożenie się) bakterii, pogarsza sytuację prowadzącą do stanu łojotokowego zapalenia skóry.
Leczenie łysienia łojotokowego
Preparaty przeciwko łysieniu łojotokowemu dostępne w aptekach są skuteczne pod warunkiem ciągłego stosowania – ich działanie ustaje wraz z zatrzymaniem kuracji. Leczenie polega więc przede wszystkim na ograniczeniu łojotoku i wyleczeniu skóry głowy. Warto udać się do specjalisty trychologa, który zaproponuje odpowiednią kurację. Niektóre gabinety kosmetologiczne oferują takie zabiegi jak mezoterapia czy terapia UVA/UVB, jednak każdy z nich przed wykonaniem należy skonsultować z lekarzem specjalistą.
Osoby z łysieniem łojotokowym powinny unikać spożywania dużej ilości cukru, alkoholu, ostrych potraw i serów pleśniowych, gdyż te produkty mogą nasilać produkcję sebum oraz przyczyniać się do dynamicznego rozwoju drożdżaków.
