Nierzeżączkowe zapalenie dróg moczowo-płciowych – objawy, przyczyny, leczenie

Nierzeżączkowe zapalenie dróg moczowo-płciowych – czym jest?

Nierzeżaczkowe zapalenie dróg moczowo-płciowych to zapalenie wywołane przez wszystkie inne patogeny oprócz dwoinki rzeżączki. Do drobnoustrojów, które mogą powodować ten rodzaj stanu zapalnego należą: Chlamydia trachomatis, Mycoplasma genitalium oraz (o wiele rzadziej): Trichomonoas vaginalis, HSV, adenowirusy, EBV. Ze względu na to, że nierzeżączkowe zapalenie dróg moczowych powodują bakterie, choroba leczona jest przy pomocy antybiotyków.

Nierzeżaczkowe zapalenie dróg moczowo-płciowych – przyczyny

Do zakażenia bakteriami wywołującymi nierzeżaczkowe zapalenie dróg moczowo-płciowych dochodzi podczas kontaktu seksualnego. W momencie, gdy partner nie zabezpiecza się prezerwatywą, może dojść do przeniesienia bakterii z jednej osoby na drugą (podczas zwykłego, analnego lub oralnego kontaktu seksualnego).

Nierzeżączkowe zapalenie dróg moczowo-płciowych – najczęstsze objawy

Do najczęstszych objawów nierzeżaczkowego zapalenia dróg moczowo-płciowych zalicza się:

• swędzenie, pieczenie i kłucie w cewce moczowej podczas oddawania moczu,

• wyciek z cewki moczowej – może być on śluzowy, śluzowo-ropny lub ropny,

• parcie na mocz w nocy,

• oddawanie moczu w nocy.

Objawy nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej bardzo przypominają te, które towarzyszą zapaleniu pęcherza moczowego. Jak więc je odróżnić? Po pierwsze: Chlamydia czy Mycoplasma nie atakują pęcherza, tak jak robią to bakterie przeniesione z odbytu. W związku z czym nie odczuwa się bólu pęcherza. Poza tym, ból podczas mikcji nie jest aż tak intensywny jak przy zapaleniu pęcherza moczowego. Nierzeżączkowe zapalenie dróg moczowych u niektórych kobiet przejawia się w formie upławów lub międzymiesiączkowego krwawienia – te symptomy nie towarzyszą zwykłemu zapaleniu pęcherza. Aby ostatecznie odróżnić te dwie choroby, konieczna jest wizyta u specjalisty, wykonanie wymazu z cewki moczowej oraz posiewu moczu na obecność bakterii.

Nierzeżączkowe zapalenie dróg moczowo-płciowych – leczenie

Leczenie nierzeżączkowego zapalenia dróg moczowo-płciowych polega przede wszystkim na podaniu odpowiednich antybiotyków. W przypadku NGU (nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej) podaje się doustnie azytromycynę lub doksycyklinę przez okres 7 dni. Ewentualnie można podać erytromycynę lub etylobursztynian erytromycyny. Przy chlamydiowym zapaleniu cewki moczowej lepiej sprawdzi się azytromycynya i doksycyklina a przy zakażeniu mycoplazą lepiej zastosować azytromycynę. W trakcie leczenia należy zachować abstynencję seksualną. Jeśli zakażenie zostało wywołane Chlamydię trachomatis lub Trichomonoas vaginalis, wówczas po upływie 3 miesięcy po zakończeniu leczenia należy wykonać powtórne badania w celu sprawdzenia, czy nie doszło do reinfekcji.

Nierzeżączkowe zapalenie dróg moczowo-płciowych – powikłania

Nie u wszystkich osób zarażonych nierzeżączkowym zapaleniem dróg moczowo-płciowych choroba musi dawać jakiekolwiek objawy. Jednak pomimo braku symptomów, zawsze trzeba ją leczyć. Nieleczone zakażenie może bowiem rozwijać się dalej i spowodować np. stan zapalny szyjki macicy. Objawia się on dyskomfortem oraz bólem podczas stosunku, a także lekkim krwawieniem podczas zbliżenia. Gdy takie krwawienie się pojawia, a jego źródło jest nieznane, należy skonsultować to z ginekologiem. Krew z dróg rodnych może być nie tylko symptomem stanu zapalnego, ale również i nowotworu.

Innym powikłaniem nieleczonego nierzeżaczkowego zapalenia dróg moczowo-płciowych jest zapalenie narządów miednicy, które objawia się złym samopoczuciem, bólem w dolnej części brzucha, gorączką, obfitą wydzieliną z pochwy. Jest ono jedną z powszechnych przyczyn bezpłodności. Dlatego, nigdy nie należy lekceważyć drobnych stanów zapalnych dróg moczowo-płciowych, gdy z powikłania po tych infekcjach mogą być dla nas bardzo dotkliwe.

Uwaga! Powyższy artykuł nie stanowi porady lekarskiej. Jeśli masz problemy ze zdrowiem, skonsultuj się z lekarzem.